۵ بیان مسئله برای ارشد – مطالعات موزه
۱) ضعف تعامل‌پذیری در نمایشگاه‌های موزه‌ای و کاهش مشارکت بازدیدکنندگان

در بسیاری از موزه‌های ایران، نمایشگاه‌ها هنوز بر مبنای شیءمحوری طراحی می‌شوند و تعامل بازدیدکننده با آثار بسیار محدود است. این مسئله باعث کاهش مشارکت، یادگیری و تجربه‌گریزی بازدیدکنندگان شده است. بنابراین نیاز است میزان اثرگذاری ابزارهای تعاملی بر تجربه مخاطب بررسی شود.

۲) چالش‌های حفاظت پیشگیرانه در موزه‌ها به‌دلیل کمبود استانداردهای محیطی

بسیاری از موزه‌ها فاقد استانداردهای دقیق برای کنترل نور، دما، رطوبت و آلودگی هستند. این کمبود باعث آسیب‌پذیری آثار، افزایش هزینه‌های مرمتی و کاهش عمر مفید اشیا می‌شود. مسئله اصلی، «نبود پروتکل‌های بومی حفاظت پیشگیرانه» است.

۳) عدم کفایت نظام‌های راهنمای بازدید (Guidance System) برای مخاطبان با نیازهای ویژه

بازدیدکنندگان دارای معلولیت‌های بینایی، شنوایی و حرکتی با موانع متعدد مواجه‌اند. نبود راهنماهای لمسی، صوتی و مسیرهای استاندارد باعث می‌شود این افراد تجربه موزه‌ای برابر نداشته باشند. مسئله، «فقدان نظام جامع راهنمایی فراگیر» است.

۴) ضعف روایت‌گری (Storytelling) در موزه‌ها در انتقال مفاهیم تاریخی

گرچه بسیاری از آثار ارزشمند هستند، اما روایت مناسبی درباره آن‌ها به بازدیدکننده ارائه نمی‌شود. روایت‌گری ضعیف موجب کم‌ارزش دیده شدن آثار و کاهش اثر آموزشی موزه می‌شود. مسئله اصلی «نبود الگوی علمی روایت‌گری موزه‌ای» است.

۵) کمبود مشارکت اجتماعی و فرهنگی جامعه محلی در برنامه‌های موزه

موزه‌ها معمولاً نقش فعالی در جامعه محلی خود ندارند. این مسئله باعث کاهش هویت‌سازی، مشارکت اجتماعی و حمایت مردمی می‌شود. مشکل، «فاصله میان موزه و جامعه» است که باید بررسی و حل شود.

 ۵ بیان مسئله برای دکتری – مطالعات موزه

(پیشرفته، نظری‌تر و بین‌رشته‌ای)

۱) نبود نظریه بومی «موزه‌داری مشارکتی» متناسب با فرهنگ و ساختار اجتماعی ایران

موزه‌های جهان به‌سمت مشارکت‌محوری حرکت می‌کنند؛ اما ایران فاقد نظریه مشخص و بومی‌شده برای این مدل است. مسئله، «نیاز به چارچوب نظری ایرانی برای مشارکت جامعه در موزه‌ها» است.

۲) چالش‌های دیجیتالی‌شدن موزه‌ها و پیامدهای فرهنگی و هویتی آن

دیجیتالی‌سازی مجموعه‌ها، تورهای مجازی و هوش مصنوعی تجربه موزه را دگرگون کرده‌اند، اما پیامدهای فرهنگی، اخلاقی و آموزشی این گذار هنوز در ایران بررسی نشده است. مسئله پژوهش «تأثیر دگرگونی دیجیتال بر هویت موزه‌ای و تجربه بازدید» است.

۳) بازتعریف نقش موزه در اقتصاد خلاق و گردشگری فرهنگی

موزه‌ها یکی از بخش‌های مهم اقتصاد خلاق هستند، اما در ایران نقش و اثرگذاری اقتصادی آن‌ها روشن نیست. مشکلات ساختاری، نبود بازاریابی فرهنگی و ضعف تعامل با گردشگری مانع استفاده از ظرفیت موزه‌ها شده است. مسئله، «نیاز به مدل اقتصادی جدید برای موزه‌ها» است.

۴) بحران معنا در موزه‌های تاریخی: چالش‌های بازنمایی و روایت در عصر پسا‌حقیقت

در عصر شبکه‌های اجتماعی و اطلاعات ضد‌واقعیت، چگونه موزه‌ها باید روایت‌های درست تاریخی را حفظ کنند؟ بسیاری از موزه‌ها با بحران اعتماد و چالش‌های روایت‌گری مواجه‌اند. مسئله تحقیق «چگونگی بازنمایی معتبر تاریخ در عصر پسا‌حقیقت» است.

۵) فقدان مدل یکپارچه ارزیابی تجربه بازدیدکننده در موزه‌های ایران

در دنیا مدل‌های علمی مانند UX، Visitor Journey و Audience Research وجود دارد، اما در ایران ارزیابی بازدیدکننده هنوز غیرسیستماتیک، تجربی و ناقص است. مسئله، «ضرورت تدوین مدل جامع ارزیابی تجربه بازدیدکننده» است.

۵ بیان مسئله برای ارشد انیمیشن
۱) تأثیر طراحی کاراکتر مبتنی بر روان‌شناسی رنگ بر درک هیجانی مخاطب کودک

با وجود رشد انیمیشن کودک، هنوز در ایران تحلیل دقیق و علمی درباره نقش رنگ در شخصیت‌پردازی انجام نشده است. بسیاری از آثار، رنگ را به شکل تجربی انتخاب می‌کنند و اثر آن بر هیجان، توجه و اضطراب مخاطب کودک مشخص نیست. این پژوهش به بررسی مسئله «فقدان الگوی علمی برای انتخاب رنگ در طراحی کاراکتر کودک» می‌پردازد.

۲) تحلیل تأثیر میزان اغراق (Exaggeration) در حرکات کاراکتر بر حس باورپذیری در انیمیشن دوبعدی

بسیاری از دانشجویان و سازندگان تازه‌کار نمی‌دانند حد بهینه اغراق حرکتی چیست؛ اغراق کم باعث خشک شدن حرکت و اغراق زیاد موجب کاریکاتوری شدن نقش می‌شود. نبود معیار مشخص، کیفیت آثار دانشجویی را کاهش داده است. این پژوهش به دنبال یافتن «نقطه تعادل اغراق» از طریق تحلیل نمونه‌ها و تست مخاطب است.

۳) بررسی نقش استوری‌بورد حرفه‌ای در کاهش هزینه‌ها و افزایش انسجام روایت در تولید انیمیشن کوتاه

استوری‌بورد مرحله‌ای کلیدی است اما در بسیاری از پروژه‌ها در ایران به‌صورت ناقص یا غیرحرفه‌ای اجرا می‌شود و باعث افزایش هزینه‌های اصلاحات و از دست رفتن انسجام روایت می‌گردد. مشکل اصلی «نبود استاندارد تولید استوری‌بورد علمی و کاربردی» است.

۴) تأثیر انتخاب سبک بصری (Visual Style) بر میزان درگیری عاطفی مخاطب در انیمیشن مستقل

کارگردانان انیمیشن مستقل معمولاً سبک بصری را براساس سلیقه یا امکانات انتخاب می‌کنند، نه تحلیل اثرگذاری آن بر احساس مخاطب. مسئله، «فقدان معیار برای سنجش ارتباط سبک با پیام عاطفی» است.

۵) واکاوی چگونگی بازنمایی فرهنگ ایرانی در انیمیشن‌های کوتاه معاصر

بسیاری از انیمیشن‌های ایرانی یا بیش‌ازحد نمادگرا هستند یا کلیشه‌های فرهنگی را تکرار می‌کنند. هنوز پژوهش منسجمی درباره «روش‌های موفق و ناکام بازنمایی فرهنگ ایرانی در قالب‌های بصری» انجام نشده است.

 ۵ بیان مسئله برای دکتری انیمیشن (پیشرفته، نظری، و بینارشته‌ای)
۱) طراحی مدل نظری «روایت چندلایه» در انیمیشن و تحلیل تأثیر آن بر تجربه شناختی مخاطب

روایت خطی در انیمیشن‌های معاصر جای خود را به روایت‌های شبکه‌ای، چندلایه و غیرخطی داده است، اما نظریه جامع در حوزه انیمیشن درباره این نوع روایت وجود ندارد. مسئله، «عدم وجود چارچوب نظری برای طراحی و تحلیل روایت پیچیده در انیمیشن» است.

۲) تدوین الگوی بومی «زیبایی‌شناسی انیمیشن ایرانی» بر اساس هنرهای تجسمی و روایت ایرانی

با وجود تولید گسترده انیمیشن در ایران، هنوز نظریه مشخص و تعریف‌شده‌ای درباره ویژگی‌های زیبایی‌شناختی انیمیشن ایرانی وجود ندارد. این پژوهش به مسئله «نبود نظریه یکپارچه درباره هویت بصری انیمیشن ایرانی» می‌پردازد.

۳) نقش هوش مصنوعی در تحول تولید و روایت انیمیشن: فرصت‌ها، تهدیدها و آینده‌پژوهی

فناوری‌های هوش مصنوعی، طراحی کاراکتر، حرکت و حتی روایت را دگرگون کرده‌اند، اما هنوز جایگاه آن‌ها در نظام تولید انیمیشن و تأثیرشان بر خلاقیت، اقتصاد و نیروی انسانی مشخص نیست. مسئله پژوهش «چگونگی تأثیر هوش مصنوعی بر آینده هنر و صنعت انیمیشن» است.

۴) بررسی «هویت کاراکتر» در انیمیشن‌های فراملی (Transnational Animation) و نقش رسانه‌های جهانی در استانداردسازی شخصیت‌پردازی

در عصر پلتفرم‌های جهانی، شخصیت‌ها برای مخاطب جهانی طراحی می‌شوند. این امر باعث یکسان‌سازی فرهنگی و حذف ظرایف محلی شده است. مسئله تحقیق بررسی «تحول هویت کاراکتر در مواجهه با جهانی‌شدن انیمیشن» است.

۵) مطالعه‌ای میان‌رشته‌ای درباره «جسمیت دیجیتال» (Digital Corporeality) و تحول بدن کاراکتر در انیمیشن سه‌بعدی

بدن در انیمیشن سه‌بعدی دچار تحول شده: از بدن رئالیستی تا بدن اغراق‌شده، انتزاعی و پساانسانی. نظریه‌های سنتی بدن پاسخگوی این تغییرات نیستند. مسئله پژوهش «نیاز به نظریه جدید درباره بدن دیجیتال در انیمیشن» است.

 ۵ بیان مسئله برای رشته بازیگری – مقطع ارشد
۱) تأثیر تکنیک‌های بازیگری مبتنی بر حافظهٔ احساسی بر کیفیت اجرای نقش در بازیگران جوان

با وجود اینکه تکنیک‌های حافظه احساسی از پایه‌های سنتی متد اکتینگ هستند، هنوز در ایران پژوهش دقیقی درباره میزان اثر واقعی آن‌ها بر کیفیت اجرای نقش وجود ندارد. برخی مدرسین آن را ضروری و برخی آن را محدودکننده می‌دانند. مشکل اصلی نبود داده‌های علمی درباره کارایی این تکنیک‌ها در میان بازیگران جوان ایرانی است. این پژوهش به دنبال بررسی دقیق تأثیر استفادهٔ کنترل‌شده از این تکنیک‌ها بر کیفیت بازی، میزان تمرکز و عمق احساسی بازیگران است.

۲) چالش‌های انتقال بدنیت تئاتر فیزیکال به بازیگری دوربین

امروزه بسیاری از بازیگران ایرانی از تئاتر فیزیکال به سینما ورود می‌کنند؛ اما نحوه تطبیق بدنیت اغراق‌نشده با دوربین کمتر مطالعه شده است. نبود آموزش نظام‌مند برای انتقال فیزیکالیته به مدیوم دوربین باعث کاهش کیفیت بازی شده است. این پژوهش مسئله «چگونگی سازگاری بدنیت فیزیکال با قاب و ریتم دوربین» را بررسی می‌کند.

۳) تأثیر تمرینات تنفسی و صداسازی بر کنترل بیان گفتاری در بازیگران

در آموزش بازیگری ایران، تمرینات صداسازی بیشتر سنتی است و کمتر بر مبنای پژوهش‌های آکوستیکی و تنفسی طراحی شده. بسیاری از بازیگران با مشکلاتی چون خستگی صوتی، تکرار اشتباهات تنفسی و عدم وضوح بیان مواجه‌اند. این پژوهش مسئلهٔ «فقدان پروتکل علمی صداسازی مؤثر برای بازیگر ایرانی» را بررسی می‌کند.

۴) نقش بداهه‌پردازی در افزایش خلاقیت بازیگر در فرایند کارگردانی‌های مبتنی بر متن

متون کلاسیک و مدرن غالباً ساختارهای بسته دارند و کارگردان‌ها اجازه بداهه‌پردازی محدود می‌دهند. پرسش اصلی این است که «تا چه حد» و «با چه روشی» بداهه‌پردازی می‌تواند خلاقیت بازیگران را افزایش دهد، بدون آنکه ساختار متن آسیب ببیند.

۵) بررسی اثرات اضطراب اجرا بر کیفیت بازیگری و راهکارهای کاهش آن

اضطراب صحنه یکی از رایج‌ترین مشکلات بازیگران است. اما مطالعات علمی درباره رابطه میزان اضطراب با کیفیت اجرای نقش در ایران کم است. این پژوهش به بررسی عوامل، پیامدها و تکنیک‌های کاهش اضطراب اجرا در میان بازیگران حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای می‌پردازد.

 ۵ بیان مسئله برای رشته بازیگری – مقطع دکتری (پیشرفته و مبتنی بر نظریه)
۱) تدوین الگوی بومی «بازیگری بینافرهنگی» در تئاتر ایران

جهانی شدن هنر اجرا باعث تعامل سبک‌های بازیگری شده، اما ایران فاقد مدل نظری مشخص برای تلفیق تکنیک‌های شرقی، ایرانی و غربی است. مسئله اصلی «نبود نظریه جامع بازیگری بینافرهنگی» و پیامدهای آموزشی و هنری آن است. پژوهش به دنبال ساخت مدل بومی مبتنی بر فرهنگ ایرانی است.

۲) بازتعریف «حضور صحنه‌ای» در عصر بازیگری دیجیتال و واقعیت افزوده

با ورود فناوری‌های VR/AR، نقش بدن و صدا در حضور صحنه‌ای تغییر کرده است. هنوز نظریه‌ای دقیق درباره «ماهیت حضور بازیگر» در اجراهای دیجیتالی وجود ندارد. مسئله این پژوهش بررسی دگرگونی مفهوم حضور، بدنیت و ارتباط بازیگر با مخاطب در صحنه‌های دیجیتال است.

۳) مطالعهٔ تطبیقی نظام‌های آموزش بازیگری ایران با مدارس معتبر جهانی و ارائه مدل اصلاحی

نظام آموزش بازیگری ایران ترکیبی ناهمگون از متدهای سنتی و مدرن است و انسجام نظری ندارد. این پژوهش مسئله «فقدان نظام آموزشی ساختارمند» را با تحلیل تطبیقی استانیسلاوسکی، اکتینگ متد، گروتوفسکی، لابان و بازیگری ایرانی بررسی کرده و یک مدل اصلاحی ارائه می‌دهد.

۴) کنشگری اجتماعی بازیگر: تحلیل نقش بازیگران در شکل‌دهی به گفتمان فرهنگی

در دنیای امروز، بازیگران نه‌تنها هنرمند بلکه کنشگران فرهنگی هستند. مسئله، «چگونگی اثرگذاری بازیگران بر گفتمان عمومی» و تحلیل مکانیزم‌های نمایشی و رسانه‌ای تأثیرگذاری آن‌هاست. این پژوهش در مرز میان مطالعات تئاتر، جامعه‌شناسی هنر و ارتباطات قرار می‌گیرد.

۵) طراحی مدل علمی «روان‌فیزیک بازیگر» با هدف بهینه‌سازی تعامل ذهن، بدن و احساس

بیشتر نظریه‌های بازیگری یا روان‌شناختی‌اند (مثل متد اکتینگ) یا مبتنی بر بدن (مثل گروتوفسکی). اما مدل علمی که تعامل ذهن، بدن، حافظه، احساس و تکنیک را در یک چارچوب قابل اندازه‌گیری بررسی کند، وجود ندارد. مسئله پژوهش «تدوین نظریه یکپارچه روان‌فیزیک بازیگر» است که هم قابل آزمایش باشد و هم کاربرد آموزشی داشته باشد.