۵ نمونه بیان مسئله – کارشناسی ارشد Art & Artificial Intelligence
۱. محدودیت کنترل هنرمند در خلق آثار مبتنی بر AI

در بسیاری از آثار تولید شده توسط هوش مصنوعی، هنرمند نقش هدایت‌کننده یا تنظیم‌کننده را دارد، اما میزان کنترل او محدود و وابسته به الگوریتم است. مسئله پژوهش این است که چگونه می‌توان چارچوب‌هایی طراحی کرد تا هنرمند بتواند کنترل خلاقانه و معناشناختی بیشتری بر آثار AI داشته باشد.

۲. ضعف در تلفیق خلاقیت انسانی و ماشینی

هنر و هوش مصنوعی نیازمند تعامل بین خلاقیت انسانی و قابلیت‌های محاسباتی ماشین است، اما اغلب آثار این تعامل به‌صورت سطحی انجام می‌شود. مسئله پژوهش ارائه مدل‌های تلفیقی برای بهینه‌سازی خلاقیت مشترک انسان و هوش مصنوعی است.

۳. نبود معیارهای زیبایی‌شناسی برای آثار AI

آثار تولیدشده توسط هوش مصنوعی غالباً فاقد معیارهای استاندارد زیبایی‌شناختی هستند و تحلیل آن‌ها دشوار است. مسئله پژوهش تدوین اصول و معیارهای زیبایی‌شناسی مناسب برای آثار هنری مبتنی بر AI است.

۴. کمبود ابزارها و محیط‌های بومی برای هنر و AI در ایران

اکثر ابزارهای موجود جهانی و خارجی هستند و برای هنرمندان ایرانی محدودیت‌هایی در دسترسی، زبان و هزینه ایجاد می‌کنند. مسئله پژوهش توسعه ابزارها یا محیط‌های بومی برای خلق آثار هنر و هوش مصنوعی است.

۵. دشواری در فهم و ادراک مخاطب از آثار AI

مخاطبان عموماً تفاوت میان هنر انسانی و تولیدات ماشینی را نمی‌فهمند و درک معنا و ارزش اثر دشوار است. مسئله پژوهش ارائه راهکارهای ارتباطی و نمایشگاهی برای افزایش فهم مخاطب از آثار AI است.

 ۵ نمونه بیان مسئله – دکتری Art & Artificial Intelligence
۱. فقدان چارچوب نظری جامع برای تحلیل هنر و هوش مصنوعی

با وجود رشد آثار AI، هنوز نظریه‌ای جامع که تعامل انسان، ماشین و زیبایی‌شناسی را توضیح دهد وجود ندارد. مسئله پژوهش توسعه یک چارچوب نظری بومی و تحلیلی برای هنر و هوش مصنوعی است.

۲. چالش مالکیت و اخلاق در آثار هنری تولیدشده توسط AI

هوش مصنوعی خالق آثار است اما پرسش‌هایی درباره مالکیت اثر، حقوق هنرمند و اخلاق خلق ماشینی مطرح است. مسئله پژوهش تدوین چارچوب حقوقی و اخلاقی برای تولید و نمایش آثار هنر و AI است.

۳. محدودیت خلاقیت الگوریتمیک و انعطاف‌پذیری آثار AI

الگوریتم‌های موجود اغلب محدود به قواعد برنامه‌ریزی شده‌اند و توانایی تولید نوآوری واقعی ندارند. مسئله پژوهش طراحی الگوریتم‌های خلاق و تطبیقی برای تولید آثار هنری متنوع و نوآورانه است.

۴. نبود مدل تعاملی پیشرفته برای تجربه مخاطب در هنر و AI

مخاطب می‌تواند با آثار AI تعامل داشته باشد، اما مدل‌ها سطحی و غیرسیستماتیک‌اند. مسئله پژوهش طراحی مدل‌های تعاملی یکپارچه برای خلق تجربه معناشناختی و احساسی مخاطب است.

۵. چالش‌های آینده‌پژوهی در هنر و هوش مصنوعی

با پیشرفت هوش مصنوعی، هنر به سمت آثار ترکیبی و خودآموز حرکت می‌کند، اما مسیر توسعه، تأثیرات فرهنگی و زیبایی‌شناسی آن نامشخص است. مسئله پژوهش پیش‌بینی روندهای آینده هنر و AI و ارائه مدل توسعه استراتژیک و زیباشناسانه است.

۵ نمونه بیان مسئله – کارشناسی ارشد Virtual Reality Art
۱. محدودیت تجربه مخاطب در آثار واقعیت مجازی

در بسیاری از آثار VR Art، تجربه مخاطب محدود به نمایش است و تعامل حسی و احساسی کامل ایجاد نمی‌شود. مسئله پژوهش این است که چگونه می‌توان با طراحی تجربه تعاملی، حضور و تأثیرگذاری مخاطب را افزایش داد.

۲. ضعف در تلفیق روایت و فضای سه‌بعدی

آثار واقعیت مجازی اغلب صرفاً نمایش فضا هستند و روایت یا داستان‌پردازی ضعیف است. مسئله پژوهش ارائه روش‌ها و چارچوب‌هایی برای تلفیق مؤثر روایت و فضای سه‌بعدی در VR Art است.

۳. کمبود معیارهای زیبایی‌شناسی و طراحی فضایی در VR Art

با وجود پیچیدگی‌های محیط‌های مجازی، معیارهای استاندارد زیبایی‌شناسی و طراحی فضا برای خلق تجربه بصری و حسی هنوز محدود است. مسئله پژوهش تدوین اصول و معیارهای زیبایی‌شناسی برای طراحی آثار واقعیت مجازی است.

۴. محدودیت دسترسی مخاطب به آثار VR

بسیاری از آثار نیازمند تجهیزات تخصصی هستند و تجربه آن‌ها برای عموم دشوار است. مسئله پژوهش طراحی مدل‌های دسترس‌پذیر و ارزان برای ارائه تجربه VR Art به مخاطبان گسترده‌تر است.

۵. ناکارآمدی روش‌های مستندسازی و ارزیابی آثار VR Art

آثار واقعیت مجازی به دلیل تعامل و تغییرات دینامیک، به سختی مستندسازی و ارزیابی می‌شوند. مسئله پژوهش ارائه مدل‌های سیستماتیک مستندسازی و معیارهای ارزیابی تجربه مخاطب در VR Art است.

۵ نمونه بیان مسئله – دکتری Virtual Reality Art
۱. فقدان چارچوب نظری جامع برای تحلیل VR Art

هنر واقعیت مجازی در مرز هنر، فناوری و تجربه انسانی قرار دارد، اما هنوز چارچوب نظری جامع برای تحلیل زیبایی‌شناسی، تعامل و معنا وجود ندارد. مسئله پژوهش توسعه چارچوب نظری تحلیلی برای VR Art است.

۲. چالش تعامل انسان و فضای مجازی در خلق آثار VR

تعامل انسانی با محیط مجازی پیچیده و چندلایه است و مدل‌های موجود ناقص هستند. مسئله پژوهش طراحی مدل‌های تعاملی پیشرفته که تجربه حسی، شناختی و احساسی مخاطب را بهینه کند.

۳. محدودیت ادغام روایت و تجربه تعاملی در VR Art

در آثار دکتری، تلفیق تعاملی و روایت عمیق هنوز ضعیف است و اغلب تمرکز بر جلوه‌های بصری است. مسئله پژوهش ارائه مدل‌های نوین برای ادغام روایت، تعامل و زیبایی‌شناسی در فضای سه‌بعدی است.

۴. نبود چارچوب اخلاقی و حقوقی برای استفاده از داده‌ها و تجربه‌های کاربران در VR Art

آثار واقعیت مجازی ممکن است داده‌های کاربران را ثبت کنند و مسائل اخلاقی و حریم خصوصی ایجاد شود. مسئله پژوهش ارائه چارچوب اخلاقی و حقوقی برای تولید، نمایش و تحلیل آثار VR Art است.

۵. چالش‌های آینده‌پژوهی و توسعه تکنولوژیک در VR Art

با پیشرفت فناوری‌های واقعیت افزوده، هوش مصنوعی و محیط‌های تعاملی، مسیر توسعه هنر VR نامشخص است. مسئله پژوهش پیش‌بینی روندهای آینده و ارائه مدل توسعه استراتژیک، زیبایی‌شناسانه و فرهنگی برای VR Art است.

 ۵ نمونه بیان مسئله – کارشناسی ارشد Metaverse Art
۱. محدودیت تجربه حضور و تعامل مخاطب در متاورس

بسیاری از آثار هنری متاورس به صورت نمایش دیجیتال صرف ارائه می‌شوند و تجربه حضور و تعامل مخاطب ناقص است. مسئله پژوهش این است که چگونه می‌توان با طراحی تعاملی مناسب، حضور و تجربه مخاطب در فضای متاورس را بهبود داد.

۲. ضعف در تلفیق روایت و فضای مجازی سه‌بعدی

آثار Metaverse Art اغلب بر جلوه‌های بصری و محیط دیجیتال تمرکز دارند و روایت یا داستان‌پردازی ضعیف است. مسئله پژوهش ارائه چارچوب‌هایی برای ترکیب مؤثر روایت و فضای دیجیتال در خلق آثار متاورسی است.

۳. کمبود معیارهای زیبایی‌شناسی و تجربه کاربری در متاورس

هنر متاورس نیازمند استانداردهای زیبایی‌شناسی، طراحی فضایی و تجربه کاربری است، اما معیارهای مشخصی برای آن تدوین نشده است. مسئله پژوهش ارائه اصول و معیارهای زیبایی‌شناسی و تعامل کاربری در آثار متاورس است.

۴. محدودیت دسترسی مخاطب به آثار متاورسی

اغلب آثار نیازمند تجهیزات تخصصی VR/AR یا اتصال به شبکه‌های متاورس هستند و تجربه آن‌ها برای عموم دشوار است. مسئله پژوهش توسعه مدل‌های دسترس‌پذیر و قابل اجرا برای تجربه هنر متاورسی توسط مخاطبان گسترده است.

۵. ناکارآمدی روش‌های مستندسازی و ارزیابی آثار متاورس

آثار متاورس، تعاملی و پویا هستند و ثبت، مستندسازی و ارزیابی آن‌ها دشوار است. مسئله پژوهش ارائه روش‌ها و چارچوب‌های سیستماتیک برای مستندسازی، ارزیابی و تحلیل آثار متاورسی است.

 ۵ نمونه بیان مسئله – دکتری Metaverse Art
۱. فقدان چارچوب نظری جامع برای تحلیل هنر متاورس

Metaverse Art در مرز هنر، فناوری و تجربه انسانی قرار دارد و هنوز چارچوب نظری منسجم برای تحلیل زیبایی‌شناسی، تعامل و معنا وجود ندارد. مسئله پژوهش توسعه چارچوب نظری تحلیلی و بومی برای هنر متاورس است.

۲. چالش تعامل انسان و فضای متاورسی در خلق آثار

تعامل مخاطب با محیط متاورس پیچیده و چندلایه است و مدل‌های موجود ناقص هستند. مسئله پژوهش طراحی مدل تعاملی پیشرفته برای بهینه‌سازی تجربه حسی، شناختی و احساسی مخاطب در متاورس است.

۳. محدودیت ادغام روایت، تعامل و تجربه کاربری

در آثار دکتری، ترکیب تجربه تعاملی، روایت و زیبایی‌شناسی دیجیتال هنوز بهینه نیست و اغلب تمرکز صرف بر جلوه‌های بصری است. مسئله پژوهش ارائه مدل‌های نوین برای ادغام روایت، تعامل و زیبایی‌شناسی در فضای متاورس است.

۴. نبود چارچوب اخلاقی و حقوقی برای آثار متاورس

آثار متاورس ممکن است داده‌های کاربران را جمع‌آوری کنند و مسائل حقوقی و اخلاقی ایجاد شود. مسئله پژوهش تدوین چارچوب اخلاقی و حقوقی برای خلق، نمایش و تحلیل آثار متاورسی است.

۵. چالش‌های آینده‌پژوهی و توسعه تکنولوژیک در هنر متاورس

با پیشرفت VR، AR، بلاک‌چین و شبکه‌های متاورس، مسیر توسعه هنر متاورس نامشخص است. مسئله پژوهش پیش‌بینی روندهای آینده و ارائه مدل توسعه استراتژیک، زیبایی‌شناسانه و فرهنگی برای Metaverse Art است.