ravanshenasi0

دوره آموزشی روانشناسی کودک 1

مقدمه- هنر پدر و مادر بودن

 بچه دار شدن به خودی خود دانایی و کارآیی لازم برای این هنر را در انسان به وجود نمی‌آورد. برای این که بتوانیم این هنر را به نحو احسن کسب کنیم، باید بدانیم کودکان چگونه بزرگ می‌شوند. بسیاری از افراد با ارتکاب اشتباهات بسیار و با تجربه به این آگاهی و معرفت می‌رسند. در حالی که اگر از قبل بدانیم تمام کودکان تا رسیدن به رشد کامل، مسیر مشخصی را طی می‌کنند، می‌توانیم از برخی از این اشتباهات برحذر باشیم.

این دوره ترجمه و اقتباسی است از کتاب Tout se joue avant six ans  که خود ترجمه فرانسه کتاب How to parent نوشته فیتسهوک دادسون است. کتاب خطاب به مادران نوشته شده و سعی شده مانند گفت و گویی بین نویسنده و خواننده باشد. در این دوره سعی شده این لحن حفظ شود . هر چند کتاب - و این دوره- خطاب به مادران نوشته شده اما پدران نیز مانند مادران از این دوره همان‌قدر بهره خواهند برد.

رشد کودک راه مستقیمی را طی نمی‌کند، به عبارت دیگر هر چقدر کودک بزرگ‌تر شود رفتار او پخته‌تر نمی‌شود. برعکس رشد و نمو او دارای مراحل مختلف تعادل و عدم تعادل است که یکی پس از دیگری فرا می‌رسند. مثلا مرحله «قدم‌های اولیه» (زمانی كه  فرزندتان راه می‌افتد) یک دوره تعادل است که به دنبال آن دوره عدم تعادل «اولین دوران بلوغ» (تقریبا دو تا سه سالگی) فرا می‌رسد. سپس مرحله سه‌سالگی است که یک مرحله تعادل است و پس از آن چهارسالگی که یک دوره عدم تعادل است. بعد، تقریبا حدود پنج سالگی دوباره یک دوره تعادل فرا می‌رسد.

سرفصل دوره آموزشی روانشناسی کودک 1

 مقدمه- هنر پدر و مادر بودن

  •  درس اول- سوء تفاهم‌هایی درباره روانشناسی کودک
  •  درس دوم- اهمیت برآورده کردن نیازهای نوزاد
  •  درس سوم- نیازهای نوزاد
  •  درس چهارم- چشم انداز سال اول زندگی
  •  درس پنجم- چشم‌انداز سال اول زندگی - بخش دوم
  •  درس ششم- چهار توصیه برای سال اول زندگی
  •  درس هفتم- راه افتادن کودک
  •  درس هشتم- کتاب و بازی نام‌گذاری اشیا
  •  درس نهم- تغذیه
  •  درس دهم- دو تا سه سالگی، اولین دوران بلوغ
  •  درس یازدهم- دو تا سه سالگی، اولین دوران بلوغ- بخش دوم
  •  درس دوازدهم- انضباط در اولین دوران بلوغ
  •  درس سیزدهم- فن انعکاس احساسات
  •  درس چهاردهم- فن انعكاس احساسات- بخش دوم
  •  درس پانزدهم- آموزش کنترل مدفوع
  •  درس شانزدهم- آموزش کنترل ادرار
  •  درس هفدهم- اسباب‌بازی در اولین دوران بلوغ
  •  درس هجدهم- سه تا شش سالگی
  •  درس نوزدهم- نیازهای کودک سه تا شش ساله
  •  درس بیستم- جدا شدن از مادر
  •  درس بیست و یکم- دختر یا پسر
  •  درس بیست و دوم- پاسخ دادن به سوال‌های جنسی کودک
  •  درس بیست و سوم- عشق‌های خانوادگی

لطفا جهت انجام فرآیند خرید وارد لینک فروشگاه شوید

روش امتیاز دهی به نویسندگان مقاله حداقل از سه جهت دارای اهمیت است

در دانشگاه ها و مراکز علمی مختلف نحوه ی امتیاز دهی متفاوت است.

انتخاب دانشجوی نمونه توسط دانشگاه

اعضای هیئت علمی دانشگاه ها
مصاحبه دکتری

توجه به نحوه ی امتیازدهی به نویسندگان مقاله از سه جهت حائز اهمیت است:
انتخاب دانشجوی نمونه توسط دانشگاه
مصاحبه دکتری
اعضای هیئت علمی دانشگاه ها
در دانشگاه ها و مراکز علمی مختلف نحوه ی امتیاز دهی متفاوت است اما از روش زیر در حالت کلی کمک می‌گیرند:
تعداد نویسندگان سهم هر نفر از امتیاز محاسبه شده در مقاله

نفر اول -نفر دوم -نفر سوم -نفر چهارم -نفر پنجم

۱- ۱۰۰%

۲- ۹۰%    ۶۰%

۳- ۸۰%    ۵۰%    ۵۰%

۴- ۷۰%    ۴۰%    ۴۰%    ۴۰%

۵- ۶۰%    ۳۰%    ۳۰%    ۳۰%    ۳۰%

بیشتر از ۵ نفر (نفر اول: ۵۰%) (سایر نفرات: ۱۲۵% تقسیم بر تعداد سایر نویسندگان)
امتیاز نویسنده اول و مسئول
توجه به این نکته ضروری است که بین نویسنده ی اول و نویسنده ی مسئول تفاوت وجود دارد و امتیاز مشابه ندارند. نویسنده ی اول، مسئول مقاله و مدیر پژوهش صورت گرفته است و جایگاه بالاتری دارد. اما نویسنده ی مسئول تنها مسئول مکاتبات برای انتشار مقاله در ژورنال است.
مثلا مسئول ارسال مقاله به مجلات تامسون است.
رفرنس دهی - سابمیت نگارش مقاله - ویراستاری محتوی - اصلاح خط به خط محتوی

ترتیب نام نویسندگان در مقاله

ممکن است این سوال برای محققان به خصوص دانشجویان پیش آمده باشد که آیا ترتیب نام نویسندگان مقاله مهم است؟ و یا بر چه اساسی نام نویسندگان آورده می شود؟ در اینجا سعی می شود به این نوع سوالات پاسخ داده شود.
به طور کلی ترتیب نام نویسندگان به تصمیم خود گروه بستگی دارد. گروه نویسندگان به توافقی می رسند که چگونگی ترتیب نام نویسندگان را مشخص می سازد. اما در این زمینه ذکر چند نکته مفید است.
با توجه به قوانین تصویب شده از طرف وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت و مسئولان پژوهشی دانشگاه ها در صورتی که عضو هیأت علمی نویسنده مسئول یا نویسنده اول مقاله به خصوص مقالات همایش های بین المللی باشد، از وی حمایت مالی و پژوهشی می شود و از نظر علمی ترفیع می گیرد. طبیعی است که چنین امتیازی ترتیب نام نویسندگان را مهم کند.
ترتیب نویسندگان در مقاله ها متفاوت است و بستگی به نوع مقاله دارد.
الف – مقاله برخاسته از پایان ‏نامه های دانشجویی
در کارهای دانشجویی رسم بر این است که نام دانشجو اول می آید. چرا که ایده و موضوع اصلی مقاله از آن دانشجوست. سپس نام اعضای هیأت علمی نویسنده دوم و سوم شوند. در مقاله های فارسی بر اساس قوانین وزارتی اگر استاد راهنما نویسنده مسئول باشد حتی اگر دوم و سوم باشند امتیاز پژوهشی خود را دریافت می کنند. زیرا دانشجو حق دارد که اگر تمایل داشت بعدها روی همان موضوع به تحقیق بپردازد نام او در تاریخ علمی کشور بماند.
اما ممکن است دانشجو مقاله فارسی را بنویسد اما توانایی برگرداندن آن به انگلیسی را ندارد. در اینجا اگر عضو هیأت علمی این کار را انجام دهد چون بیشتر از ۵۰ درصد از کار را وی نوشته است پس باید نام عضو هیأت علمی اول بیاید. اما می توان با کسب اجازه از وی نام دانشجو اول بیاید.
در بعضی اوقات ایده و موضوع اصلی پایان نامه توسط استاد راهنما تعیین می شود یعنی به نوعی موضوع پایان نامه کار علمی خود اوست که انجام آن را به دانشجو واگذار کرده است. یا برای انجام یک کار پژوهشی در قالب پایان نامه توسط عضو هیأت علمی مطرح می شود و دانشجو این کار را به اتمام می رساند. در این گونه موارد به صورت توافقی مشخص می شود که چه کسی نویسنده اول و چه کسی نویسنده مسئول باشد. اما به طور کلی نویسنده اول عضو هیأت علمی و نویسنده دوم و مسئول دانجوست. به طور معمول وجدان فردی و اخلاق حرفه ای و پژوهشی عرف و قانون رایج است.
ب – مقاله مستقل
در یک کار علمی مستقل کسی که بیش از ۵۰ درصد از مقاله را نوشته است و ایده اصلی مقاله متعلق به اوست بایستی نویسنده اول باشد. در مورد نویسنده مسئول هم توافقی است و بستگی به همکاری و مشارکت افراد دارد.
روش های رایج دیگر:
۱- در مواردی ممکن است دانشجو به دلیل احترام و ارزشی که برای استاد راهنما قائل است ترجیح دهد نام استاد را اول بگذارند.
۲- بر عکس مورد قبل برخی از اساتید اگر مقاله ای از پایان نامه یک دانشجو حاصل شود نام دانشجو را اول می آورند. در این صورت نام استاد راهنما به عنوان نویسنده مسئول قید می شود.
۳- ممکن است گروه نویسندگان به این توافق برسند که بر اساس میزان مشارکت افراد نام آن ها قید شود.و اگر معیار مناسبی برای تعیین میزان مشارکا یافته نشود بر اساس حروف الفبا آورده می شود. در این مورد ممکن است نویسنده مسئول حتی آخرین نام باشد.
۴- ابتدا گروه دانشجویان به ترتیب حروف الفبا، سپس نام اساتید آورده می شود.