روش امتیاز دهی به نویسندگان مقاله حداقل از سه جهت دارای اهمیت است
در دانشگاه ها و مراکز علمی مختلف نحوه ی امتیاز دهی متفاوت است.
انتخاب دانشجوی نمونه توسط دانشگاه
اعضای هیئت علمی دانشگاه ها
مصاحبه دکتری
توجه به نحوه ی امتیازدهی به نویسندگان مقاله از سه جهت حائز اهمیت است:
انتخاب دانشجوی نمونه توسط دانشگاه
مصاحبه دکتری
اعضای هیئت علمی دانشگاه ها
در دانشگاه ها و مراکز علمی مختلف نحوه ی امتیاز دهی متفاوت است اما از روش زیر در حالت کلی کمک میگیرند:
تعداد نویسندگان سهم هر نفر از امتیاز محاسبه شده در مقاله
نفر اول -نفر دوم -نفر سوم -نفر چهارم -نفر پنجم
۱- ۱۰۰%
۲- ۹۰% ۶۰%
۳- ۸۰% ۵۰% ۵۰%
۴- ۷۰% ۴۰% ۴۰% ۴۰%
۵- ۶۰% ۳۰% ۳۰% ۳۰% ۳۰%
بیشتر از ۵ نفر (نفر اول: ۵۰%) (سایر نفرات: ۱۲۵% تقسیم بر تعداد سایر نویسندگان)
امتیاز نویسنده اول و مسئول
توجه به این نکته ضروری است که بین نویسنده ی اول و نویسنده ی مسئول تفاوت وجود دارد و امتیاز مشابه ندارند. نویسنده ی اول، مسئول مقاله و مدیر پژوهش صورت گرفته است و جایگاه بالاتری دارد. اما نویسنده ی مسئول تنها مسئول مکاتبات برای انتشار مقاله در ژورنال است.
مثلا مسئول ارسال مقاله به مجلات تامسون است.
رفرنس دهی - سابمیت - نگارش مقاله - ویراستاری محتوی - اصلاح خط به خط محتوی
ترتیب نام نویسندگان در مقاله
ممکن است این سوال برای محققان به خصوص دانشجویان پیش آمده باشد که آیا ترتیب نام نویسندگان مقاله مهم است؟ و یا بر چه اساسی نام نویسندگان آورده می شود؟ در اینجا سعی می شود به این نوع سوالات پاسخ داده شود.
به طور کلی ترتیب نام نویسندگان به تصمیم خود گروه بستگی دارد. گروه نویسندگان به توافقی می رسند که چگونگی ترتیب نام نویسندگان را مشخص می سازد. اما در این زمینه ذکر چند نکته مفید است.
با توجه به قوانین تصویب شده از طرف وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت و مسئولان پژوهشی دانشگاه ها در صورتی که عضو هیأت علمی نویسنده مسئول یا نویسنده اول مقاله به خصوص مقالات همایش های بین المللی باشد، از وی حمایت مالی و پژوهشی می شود و از نظر علمی ترفیع می گیرد. طبیعی است که چنین امتیازی ترتیب نام نویسندگان را مهم کند.
ترتیب نویسندگان در مقاله ها متفاوت است و بستگی به نوع مقاله دارد.
الف – مقاله برخاسته از پایان نامه های دانشجویی
در کارهای دانشجویی رسم بر این است که نام دانشجو اول می آید. چرا که ایده و موضوع اصلی مقاله از آن دانشجوست. سپس نام اعضای هیأت علمی نویسنده دوم و سوم شوند. در مقاله های فارسی بر اساس قوانین وزارتی اگر استاد راهنما نویسنده مسئول باشد حتی اگر دوم و سوم باشند امتیاز پژوهشی خود را دریافت می کنند. زیرا دانشجو حق دارد که اگر تمایل داشت بعدها روی همان موضوع به تحقیق بپردازد نام او در تاریخ علمی کشور بماند.
اما ممکن است دانشجو مقاله فارسی را بنویسد اما توانایی برگرداندن آن به انگلیسی را ندارد. در اینجا اگر عضو هیأت علمی این کار را انجام دهد چون بیشتر از ۵۰ درصد از کار را وی نوشته است پس باید نام عضو هیأت علمی اول بیاید. اما می توان با کسب اجازه از وی نام دانشجو اول بیاید.
در بعضی اوقات ایده و موضوع اصلی پایان نامه توسط استاد راهنما تعیین می شود یعنی به نوعی موضوع پایان نامه کار علمی خود اوست که انجام آن را به دانشجو واگذار کرده است. یا برای انجام یک کار پژوهشی در قالب پایان نامه توسط عضو هیأت علمی مطرح می شود و دانشجو این کار را به اتمام می رساند. در این گونه موارد به صورت توافقی مشخص می شود که چه کسی نویسنده اول و چه کسی نویسنده مسئول باشد. اما به طور کلی نویسنده اول عضو هیأت علمی و نویسنده دوم و مسئول دانجوست. به طور معمول وجدان فردی و اخلاق حرفه ای و پژوهشی عرف و قانون رایج است.
ب – مقاله مستقل
در یک کار علمی مستقل کسی که بیش از ۵۰ درصد از مقاله را نوشته است و ایده اصلی مقاله متعلق به اوست بایستی نویسنده اول باشد. در مورد نویسنده مسئول هم توافقی است و بستگی به همکاری و مشارکت افراد دارد.
روش های رایج دیگر:
۱- در مواردی ممکن است دانشجو به دلیل احترام و ارزشی که برای استاد راهنما قائل است ترجیح دهد نام استاد را اول بگذارند.
۲- بر عکس مورد قبل برخی از اساتید اگر مقاله ای از پایان نامه یک دانشجو حاصل شود نام دانشجو را اول می آورند. در این صورت نام استاد راهنما به عنوان نویسنده مسئول قید می شود.
۳- ممکن است گروه نویسندگان به این توافق برسند که بر اساس میزان مشارکت افراد نام آن ها قید شود.و اگر معیار مناسبی برای تعیین میزان مشارکا یافته نشود بر اساس حروف الفبا آورده می شود. در این مورد ممکن است نویسنده مسئول حتی آخرین نام باشد.
۴- ابتدا گروه دانشجویان به ترتیب حروف الفبا، سپس نام اساتید آورده می شود.