تله‌های رایج در نگارش علمی و راه‌های جلوگیری از آنها
- توضیحات
- بازدید: 24
تله‌های رایج در نگارش علمی و راه‌های جلوگیری از آنها
نگارش علمی یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها برای پژوهشگران، دانشجویان و اساتید دانشگاهی است. اما این مسیر پر از چالش‌ها و تله‌هایی است که اگر از آنها آگاه نباشید، ممکن است کیفیت مقاله شما را کاهش دهد یا حتی شانس پذیرش آن در مجلات معتبر بین‌المللی را از بین ببرد.
در این مطلب، به رایجترین اشتباهات در نگارش علمی می‌پردازیم و راهکارهای عملی برای اجتناب از آنها را ارائه می‌دهیم.
انتخاب موضوع
انتخاب موضوع پژوهش یکی از حیاتی‌ترین مراحل فرآیند تحقیقات علمی محسوب می‌شود که نیازمند دقت و تخصص ویژه است.
بسیاری از پژوهشگران، به ویژه در مراحل ابتدایی فعالیت علمی خود، در دام انتخاب موضوعاتی می‌افتند که یا بیش از حد گسترده هستند و یا به شکلی غیرضروری محدود شده‌اند.
این اشتباه استراتژیک می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد؛
از هدر رفت زمان و انرژی گرفته تا کاهش چشمگیر شانس پذیرش مقاله در مجلات معتبر بین‌المللی.
موضوعات بیش از حد کلی مانند "بررسی تأثیر فناوری بر آموزش" معمولاً فاقد تمرکز لازم برای یک پژوهش علمی جدی هستند.
از سوی دیگر، موضوعات بسیار محدود مانند "تأثیر رنگ آیکون‌های اپلیکیشن آموزش ریاضی بر یادگیری دانش‌آموزان پایه سوم دبستان در منطقه ۲ تهران" ممکن است با کمبود منابع پژوهشی مواجه شوند.
برای یافتن نقطه تعادل در این زمینه، پژوهشگر باید به دقت ادبیات موضوع را بررسی کند و با اساتید مجرب مشورت نماید.
یک موضوع پژوهشی ایده‌آل باید چهار ویژگی کلیدی را دارا باشد:
- دارای محدوده مشخص و قابل مدیریت باشد تا در چارچوب زمانی و منابع موجود قابل انجام باشد.
- حاوی عنصری از نوآوری باشد تا به گسترش مرزهای دانش کمک کند.
- · منابع و داده‌های کافی برای بررسی آن موجود باشد.
- از اهمیت علمی و کاربردی برخوردار باشد تا مورد توجه جامعه آکادمیک قرار گیرد.
در این مسیر پیچیده، تیم تخصصی ما با بهره‌گیری از روش‌های علمی پیشرفته مانند مرور سیستماتیک مقالات، تحلیل‌های کتابسنجی و بررسی پایگاه‌های داده معتبر، آماده ارائه خدمات جامع به پژوهشگران است.
خدمات شامل مشاوره در انتخاب موضوع، تدوین پروپوزال حرفه‌ای، راهنمایی در مراحل مختلف تحقیق و نهایتاً کمک به انتشار نتایج در مجلات معتبر می‌شود.
شناخت مخاطب: کلید ارتباط مؤثر در نگارش علمی
یکی از چالش‌های مهم در نگارش مقالات علمی، تنظیم محتوا بر اساس نیازهای مخاطب است.
هر پژوهشگر باید پیش از شروع نگارش، به این سؤالات پاسخ دهد:
- مقاله من برای چه کسانی نوشته می‌شود؟
- چه سطحی از دانش تخصصی دارند؟
- چه انتظاری از محتوای من دارند؟
اشتباه در تشخیص این موارد می‌تواند به دو شکل ظاهر شود:
یا مقاله با اصطلاحات پیچیده و غیرضروری، برای مخاطبان عمومی غیرقابل فهم می‌شود، یا با توضیحات مقدماتی بیش از حد، برای متخصصان خسته‌کننده خواهد شد.
راه حل این مشکل در «سطح‌بندی محتوا» نهفته است.
برای مثال، می‌توان در بخش چکیده و مقدمه از زبان ساده‌تر استفاده کرد، در حالی که در بخش روش‌شناسی و نتایج، به جزئیات تخصصی پرداخت.
همچنین، استفاده از پیوست‌ها برای توضیح مفاهیم پایه یا واژه‌نامه برای اصطلاحات تخصصی می‌تواند به انعطاف‌پذیری مقاله بیفزاید.
به خاطر داشته باشید که یک مقاله خوب، مقاله‌ای است که بتواند پیام خود را به شکلی مؤثر به تمام گروه‌های مخاطب منتقل کند.
برای دریافت مشاوره تخصصی و استفاده از خدمات ما، می‌توانید همین امروز با کارشناسان مجرب ما تماس بگیرید. ما با ارائه تحلیل رایگان سنگ‌بنای پژوهش شما، این اطمینان را ایجاد می‌کنیم که تحقیقتان بر پایه‌های مستحکم علمی استوار باشد.
رعایت ساختار استاندارد مقاله
یک مقاله علمی با ساختار ضعیف مانند خانه‌ای بدون نقشه است. ممکن است محتوای ارزشمندی داشته باشد، اما هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی آن را درک کند.
بسیاری از پژوهشگران با داده‌های عالی و نتایج قابل توجه، تنها به دلیل عدم رعایت اصول ساختاربندی، شانس انتشار در مجلات معتبر را از دست می‌دهند.
ساختار منسجم نه‌تنها خوانایی مقاله را افزایش می‌دهد، بلکه اعتبار علمی شما را نیز تقویت می‌کند.
راهکار ساده اما مؤثر:
پیش از نگارش، یک نقشه کلی از مقاله تهیه کنید.
این نقشه باید شامل بخش‌های اصلی (مقدمه، روش‌شناسی، یافته‌ها و بحث) و زیربخش‌های مرتبط باشد.
هر پاراگراف باید مانند حلقه‌ای از یک زنجیر، به‌صورت منطقی به پاراگراف قبل و بعد خود متصل شود.
استفاده از عبارات انتقالی مناسب مانند "در نتیجه"، "همچنین"، "برخلاف انتظار" به ایجاد این پیوند کمک می‌کند.
به‌خاطر داشته باشید که داوران مجلات در اولین نگاه، ساختار مقاله شما را ارزیابی می‌کنند.
مقاله‌ای با ساختار قوی می‌تواند حتی قبل از بررسی عمیق محتوا، نظر مثبت داوران را جلب کند.
اگر در سازماندهی محتوای علمی خود نیاز به راهنمایی دارید، کارشناسان ما آماده ارائه مشاوره تخصصی هستند. یک ساختار مناسب، سرمایه‌گذاری هوشمندانه برای موفقیت پژوهش شماست.
زبان و نگارش صریح
در دنیای پژوهش، قدرت واقعی نه در پیچیده‌گویی، بلکه در ساده‌سازی هوشمندانه مفاهیم نهفته است. بسیاری از محققان به غلط تصور می‌کنند استفاده از جملات طولانی و اصطلاحات پیچیده، بر عمق علمی کارشان می‌افزاید، در حالی که این رویکرد تنها مانع ارتباط مؤثر با خواننده می‌شود.
یک مقاله علمی خوب باید مانند یک گفتگوی روشن و جذاب باشد، نه معمایی که نیاز به تفسیر دارد.
چگونه نوشتار خود را شفاف‌تر کنیم؟
- هر جمله را حداکثر در 25-20 کلمه بیان کنید.
- از افعال فعال به جای منفعل استفاده نمایید.
- مفاهیم پیچیده را با مثال‌های ملموس توضیح دهید.
پس از نوشتن هر بخش، از خود بپرسید: "آیا مادربزرگم هم این را می‌فهمد؟"
نگارش علمی اثربخش نیازمند تعادل ظریف بین دقت علمی و وضوح بیان است. بسیاری از پژوهشگران به اشتباه تصور می‌کنند استفاده از اصطلاحات پیچیده و جملات طولانی، نشانه‌ای از عمق علمی آنهاست. اما حقیقت این است که بزرگترین دانشمندان جهان، پیچیده‌ترین مفاهیم را به ساده‌ترین شکل ممکن بیان می‌کنند.
چرا باید از تکلف‌نویسی پرهیز کرد؟
- خوانندگان را خسته و سردرگم می‌کند.
- تمرکز را از یافته‌های مهم منحرف می‌سازد.
- ممکن است نشانه عدم تسلط واقعی بر موضوع باشد.
- احتمال سوءتفاهم و تفسیر نادرست را افزایش می‌دهد.
چگونه زبان مقاله را شفاف‌تر کنیم؟
هر جمله = یک ایده اصلی
- از انباشتن مفاهیم مختلف در یک جمله بپرهیزید.
- کلمات ساده اما بیان قوی داشته باشید. مثلا به جای "به انجام رساندن" بنویسید "انجام داد"
- از جملات کوتاه استفاده کنید. میانگین 15-20 کلمه برای هر جمله ایده‌آل است.
- مثال‌های ملموس به کار ببرید. مفاهیم انتزاعی را با نمونه‌های عینی توضیح دهید.
پیش از ارسال مقاله، آن را برای فردی غیرمتخصص بخوانید.
اگر توانست مفهوم اصلی را درک کند، نشانه خوبی از شفافیت نوشتار شماست.
به یاد داشته باشید، هدف نهایی پژوهش، انتقال دانش است نه نمایش واژگان!
پیشنهاد ویژه: تیم ویراستاران حرفه‌ای ما می‌توانند با حفظ اصالت علمی، مقاله شما را به زبانی روان و جذاب تبدیل کنند. یک مقاله خوب مانند پنجره‌ای شفاف است که به راحتی می‌توان از آن به عمق پژوهش شما نگریست.
سادگی به معنای سطحی‌نویسی نیست، بلکه هنر بیان دقیق مفاهیم با کمترین کلمات و بیشترین تأثیر است. پژوهش شما ارزشمند است.
اجازه دهید این ارزش با مانع جملات پیچیده پنهان نشود!
اصول اخلاق پژوهشی
هر پژوهش معتبر بر پایه اصول اخلاقی استوار است.
رعایت این اصول نه تنها نشانه حرفه‌ای‌بودن پژوهشگر است، بلکه ضامن پذیرش کارهای علمی در مجلات معتبر محسوب می‌شود.
متأسفانه برخی نویسندگان، گاه به دلیل بی‌دقتی یا ناآگاهی، مرتکب تخلفاتی می‌شوند که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای آنها داشته باشد.
سرقت ادبی از شایع‌ترین مشکلات اخلاقی در نگارش علمی است.
این مسئله زمانی رخ می‌دهد که نویسنده بدون ذکر منبع، از آثار دیگران استفاده می‌کند. چنین رفتاری نه تنها غیراخلاقی است، بلکه ممکن است به رد مقاله و حتی محرومیت نویسنده از انتشار آثارش منجر شود.
برای پیشگیری از این مشکلات، لازم است نویسندگان با دقت تمام منابع مورد استفاده را ذکر کنند و از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی بهره ببرند. همچنین، ارائه داده‌های دقیق و بدون تحریف، از دیگر الزامات اخلاقی در پژوهش است. هرگونه دستکاری در نتایج یا بزرگ‌نمایی یافته‌ها، اعتبار علمی پژوهش را خدشه‌دار می‌کند.
رعایت اخلاق پژوهشی، سرمایه‌گذاری برای آینده علمی هر پژوهشگر محسوب می‌شود.
نویسندگانی که به این اصول پایبند باشند، نه تنها مورد احترام جامعه علمی قرار می‌گیرند، بلکه شانس پذیرش مقالاتشان در مجلات معتبر نیز افزایش می‌یابد. بررسی دقیق مقاله پیش از ارسال و مشورت با متخصصان این حوزه، می‌تواند از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کند.
توجه به جزئیات: کلید حرفه‌ای‌گری در نگارش علمی
در عرصه پژوهش، دقت در جزئیات کوچک می‌تواند تفاوت میان یک مقاله معمولی و یک اثر ماندگار علمی را مشخص کند. بسیاری از پژوهشگران با وجود صرف ماه‌ها زمان برای انجام تحقیق، در آخرین مرحله - یعنی ویرایش نهایی - دچار سهل‌انگاری می‌شوند. این در حالی است که داوران مجلات معتبر، به کوچک‌ترین اشتباهات املایی، گرامری یا عددی به دیده تردید می‌نگرند.
چگونه می‌توان از این تله اجتناب کرد؟
نخست آنکه باید پذیرفت که هیچ نویسنده‌ای، حتی باتجربه‌ترین‌ها، نمی‌توانند تمام خطاهای کار خود را تشخیص دهند.
بنابراین استفاده از راهکارهای زیر ضروری است:
- مقاله را با فاصله زمانی و با ذهنی تازه در چند مرحله بررسی کنید.
- ابزارهایی مانند Grammarly یا Ginger می‌توانند در شناسایی خطاهای پایه کمک‌کننده باشند.
- از همکاران یا مشاوران بخواهید مقاله را با دقت بخوانند.
- توجه ویژه به داده‌ها داشته باشید. اعداد، فرمول‌ها و ارقام را جداگانه و با منبع اصلی مقایسه کنید.
یک مقاله علمی خوب باید هم از نظر محتوایی قوی باشد و هم از نظر ظاهری بی‌نقص. این دو عنصر مکمل یکدیگرند و غفلت از هر کدام می‌تواند زحمات شما را بی‌ثمر کند.
خدمات تخصصی ما در زمینه ویرایش علمی می‌تواند خیال شما را از بابت دقت و کیفیت نهایی مقاله راحت کند. با بهره‌گیری از ویراستاران مجرب و آشنا با استانداردهای مجلات معتبر، ما می‌توانیم مقاله شما را به سطح مطلوب برسانیم.
به یاد داشته باشید که در دنیای پژوهش، توجه به جزئیات نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت حرفه‌ای است. برای دریافت مشاوره رایگان در این زمینه، همین امروز با ما تماس بگیرید.
محدودیت‌های پژوهش
برخلاف تصور برخی پژوهشگران، بیان صادقانه محدودیت‌های یک مطالعه نه تنها از ارزش کار نمی‌کاهد، بلکه نشان‌دهنده بلوغ علمی و درک عمیق محقق از موضوع است. بسیاری از مقالاتی که به ظاهر بی‌نقص به نظر می‌رسند، در واقع به دلیل نادیده گرفتن محدودیت‌های اساسی، توسط داوران مجلات معتبر رد می‌شوند.
چرا باید محدودیت‌ها را شفاف بیان کرد؟
- اعتبار علمی پژوهش را افزایش می‌دهد.
- به خوانندگان کمک می‌کند نتایج را در چارچوب مناسب تفسیر کنند.
- مسیر تحقیقات آینده را مشخص می‌سازد.
- نشان‌دهنده رویکرد واقع‌بینانه پژوهشگر است.
نحوه بیان مؤثر محدودیت‌ها:
- از عبارات مبهم مانند "ممکن است برخی محدودیت‌ها وجود داشته باشد" پرهیز کنید.
- تأثیر هر محدودیت را بر یافته‌ها توضیح دهید.
- راهکارهای جبرانی که اعمال کرده‌اید را ذکر کنید.
- پیشنهادهای تحقیقاتی برای رفع این محدودیت‌ها در آینده ارائه دهید.
مثال عملی:
به جای گفتن "این مطالعه محدودیت‌هایی داشت"، بنویسید:
"محدودیت اصلی این پژوهش، نمونه‌گیری از یک منطقه جغرافیایی خاص بود که ممکن است تعمیم‌پذیری نتایج را تحت تأثیر قرار دهد. برای کاهش این اثر، ما..."
پیشنهاد ویژه: تیم مشاوره پژوهشی ما می‌تواند به شما کمک کند تا:
- محدودیت‌های واقعی مطالعه خود را به درستی شناسایی کنید
- آنها را به شیوه‌ای حرفه‌ای و علمی بیان نمایید
- راهکارهایی برای تحقیقات آینده پیشنهاد دهید
یک پژوهشگر حرفه‌ای نه تنها از محدودیت‌های کار خود آگاه است، بلکه از آنها به عنوان فرصتی برای توسعه دانش استفاده می‌کند. برای دریافت راهنمایی تخصصی در این زمینه، همین امروز با ما تماس بگیرید.
قالب‌بندی مناسب
نگارش علمی تنها به محتوای تحقیق محدود نمی‌شود، بلکه نحوه ارائه و فرمت‌بندی آن نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
یک مقاله با محتوای عالی اما با فرمت‌بندی ضعیف، مانند گوهری قیمتی است که در ظرفی نامناسب عرضه شده باشد.
رعایت اصول فرمت‌بندی نه تنها خوانایی مقاله را افزایش می‌دهد، بلکه نشان‌دهنده دقت و حرفه‌ای‌بودن پژوهشگر است.
هر مجله علمی دارای دستورالعمل‌های خاصی برای فرمت‌بندی مقالات است که باید به دقت رعایت شوند.
این دستورالعمل‌ها معمولاً شامل مشخصاتی مانند نوع و اندازه فونت، فاصله خطوط، حاشیه‌ها، سبک ارجاع‌دهی و ساختار کلی مقاله می‌شوند.
توجه به این جزئیات ظاهری اگرچه ساده به نظر می‌رسد، ولی تأثیر قابل توجهی بر نظر داوران دارد.
برای دستیابی به فرمت‌بندی مناسب، بهتر است پیش از شروع نگارش، دستورالعمل‌های مجله هدف را به دقت مطالعه کنید.
استفاده از قالب‌های استاندارد مانند APA یا IEEE می‌تواند کمک‌کننده باشد. همچنین، یکدستی در به‌کارگیری عناصر مختلف مقاله از جمله تیترها، جداول، نمودارها و ارجاعات، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
ویرایش نهایی مقاله از نظر فرمت‌بندی، مرحله‌ای است که نباید ساده گرفته شود.
بهتر است پس از اتمام نگارش، زمانی را به بازبینی دقیق فرمت مقاله اختصاص دهید. در این مرحله می‌توانید از ابزارهای مختلف فرمت‌بندی نیز استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که فرمت‌بندی مناسب، اولین چیزی است که داوران مجله متوجه آن می‌شوند و می‌تواند بر کل روند ارزیابی مقاله تأثیر بگذارد. بنابراین، ارزش دارد که زمان و دقت کافی را به این جنبه از مقاله‌نویسی اختصاص دهید.
نگارش علمی اثربخش
در عرصه پژوهش علمی، کیفیت محتوا تنها بخشی از موفقیت یک مقاله محسوب می‌شود.
نحوه ارائه و بسته‌بندی ایده‌ها و یافته‌های پژوهشی نقش تعیین‌کننده‌ای در پذیرش مقاله دارد.
پژوهشگرانی که به اصول نگارش علمی توجه کافی داشته باشند، نه تنها شانس بیشتری برای انتشار کارهای خود در مجلات معتبر خواهند داشت، بلکه تأثیرگذاری پژوهش‌شان بر جامعه علمی نیز به مراتب بیشتر خواهد بود.
به‌روز بودن محتوای پژوهشی از الزامات اساسی یک مقاله علمی معتبر است. مطالعه مستمر جدیدترین مقالات منتشر شده در حوزه تخصصی، شرکت در همایش‌های علمی و تعامل با پژوهشگران دیگر، به محقق کمک می‌کند تا از آخرین تحولات و پیشرفت‌های رشته خود مطلع باشد. این رویکرد نه تنها کیفیت پژوهش را ارتقا می‌بخشد، بلکه از تکرار ناخواسته مطالعات پیشین نیز جلوگیری می‌کند.
انتخاب مجله مناسب
انتخاب مجله مناسب برای انتشار مقاله، تصمیمی استراتژیک در فرآیند پژوهش محسوب می‌شود.
تطابق موضوع مقاله با حوزه تخصصی مجله، توجه به معیارهای کیفی و سطح علمی مجله، و رعایت دقیق دستورالعمل‌های نویسندگان از جمله عواملی هستند که می‌توانند سرنوشت یک مقاله را تعیین کنند. ارسال مقاله به مجله‌ای که با محتوای آن تناسب ندارد، معمولاً به نتیجه مطلوبی منجر نخواهد شد.
رعایت اصول نگارش علمی
رعایت اصول نگارش علمی شامل توجه به ساختار مقاله، انسجام منطقی مطالب، وضوح بیان، و دقت در ارائه جزئیات فنی است.
مقاله‌ای که از نظر ساختاری ضعیف باشد، حتی اگر از محتوای علمی ارزشمندی برخوردار باشد، ممکن است نتواند نظر مثبت داوران را جلب کند. ویرایش دقیق و بازبینی چندباره مقاله پیش از ارسال، می‌تواند از بسیاری از خطاهای رایج جلوگیری کند.
تعامل با جامعه علمی و دریافت بازخورد از همکاران و متخصصان، فرصتی ارزشمند برای ارتقای کیفیت مقاله فراهم می‌آورد. این رویکرد نه تنها به شناسایی نقاط ضعف احتمالی کمک می‌کند، بلکه امکان بهره‌گیری از دیدگاه‌ها و پیشنهادهای سازنده را نیز فراهم می‌سازد.
پژوهشگری که با ذهنی باز به نقدها گوش می‌دهد، معمولاً نتایج بهتری کسب می‌کند.
چگونه از این تله‌ها دور بمانیم؟
- مطالعه مقالات معتبر و الگوبرداری از آنها
- استفاده از خدمات مشاوره پژوهشی برای بهبود ساختار مقاله
- ویرایش تخصصی قبل از ارسال مقاله
- بررسی سرقت ادبی و رعایت اصول استناددهی
- بازبینی توسط همکاران یا اساتید مجرب
اگر می‌خواهید مقاله‌ای باکیفیت و قابل‌قبول در ژورنال‌های معتبر بین‌المللی منتشر کنید، آگاهی از این تله‌ها و تلاش برای اجتناب از آنها ضروری است.
تیم متخصص ما در زمینه مشاوره پژوهشی، ویرایش مقاله و سابمیت به مجلات آماده کمک به شماست.
برای دریافت خدمات حرفه‌ای نگارش و انتشار مقاله، همین امروز با ما تماس بگیرید!
نمونه عنوان و بیان مساله پروپوزال 1(حقوق جزا)
عنوان پایان نامه(فارسي) :
رویکردی بر آسیب شناسی حقوقی بزهکاری سازمانی محبوسین در حبسهای امنیتی و غیرامنیتی
عنوان پایان نامه(انگليسي):
A Legal Approach to Pathology of Organizational Delinquency Among Inmates in Security and Non-Security Prisons
کلمات کلیدی(فارسی): آسیب‌شناسی حقوقی - بزهکاری سازمانی - محبوسین - زندان‌های امنیتی - زندان‌های غیرامنیتی
کلمات کلیدی(انگلیسی):- Legal Pathology - Organizational Delinquency - Inmates
- Security Prisons - Non-Security Prisons
1-بيان مساله (شامل تشريح مسأله و معرفي آن، بيان جنبههاي مجهول و مبهم، بيان متغيرهاي مربوطه و سؤال کلی پژوهش)
بزهکاری سازمانی به‌عنوان یکی از پیچیده‌ترین چالش‌های حقوقی و اجتماعی، به‌ویژه در محیط‌های بسته همچون زندان‌ها، نیازمند بررسی دقیق و جامع است. زندان‌ها، به‌عنوان نهادی برای اصلاح و بازپروری افراد مجرم، طراحی شده‌اند تا از طریق جداسازی مجرمان از جامعه و ارائه برنامه‌های بازپروری، زمینه کاهش ارتکاب مجدد جرم را فراهم کنند. اما در عمل، این محیط‌ها گاه به کانون شکل‌گیری و تقویت رفتارهای بزهکارانه تبدیل می‌شوند. بزهکاری سازمانی، که غالباً به‌صورت گروهی و با هماهنگی میان محبوسین انجام می‌گیرد، یکی از مصادیق این معضل است.
در زندان‌های امنیتی که برای نگهداری مجرمان خطرناک و مرتبط با جرایم امنیتی طراحی شده‌اند، بزهکاری سازمانی می‌تواند ابعادی جدی‌تر پیدا کند؛ چراکه این زندانیان اغلب تجربه و توانایی بیشتری در سازماندهی جرایم دارند. از سوی دیگر، در زندان‌های غیرامنیتی، با وجود شدت کمتر جرایم زندانیان، محیط زندان ممکن است شرایطی را فراهم کند که رفتارهای سازمان‌یافته به‌عنوان یک ابزار دفاعی یا همبستگی میان زندانیان ایجاد شود. این مسئله، نه‌تنها امنیت داخلی زندان‌ها را تهدید می‌کند، بلکه پیامدهای گسترده‌تری در سطح جامعه، به‌ویژه پس از آزادی زندانیان، به دنبال دارد.
خلأهای موجود در نظام حقوقی و آیین‌نامه‌های اجرایی مرتبط با مدیریت زندان‌ها، از جمله عدم شفافیت در قوانین مربوط به رفتارهای گروهی و نظارت بر تعاملات میان زندانیان، بستر مناسبی را برای شکل‌گیری و گسترش بزهکاری سازمانی فراهم کرده است. نبود برنامه‌های بازپروری مؤثر، ضعف در نظارت‌های داخلی، و محدودیت‌های زیرساختی زندان‌ها از جمله عواملی هستند که در افزایش این پدیده تأثیرگذارند.
این مسئله، علاوه بر پیامدهای اجتماعی، از منظر حقوقی نیز چالش‌برانگیز است. ضعف در قوانین مرتبط با کنترل و نظارت بر رفتارهای بزهکارانه در زندان‌ها، موجب می‌شود که این رفتارها کمتر مورد پیگرد و اصلاح قرار گیرند. همچنین، نبود مکانیزم‌های قانونی برای شناسایی و برخورد با جرایم سازمان‌یافته در زندان‌ها، موجب کاهش اثربخشی نظام کیفری در بازپروری مجرمان می‌شود.
از این رو، ضرورت انجام تحقیقی جامع برای شناسایی و تحلیل ابعاد مختلف بزهکاری سازمانی در زندان‌ها احساس می‌شود. این پژوهش در تلاش است تا با آسیب‌شناسی حقوقی این پدیده، تفاوت‌ها و شباهت‌های بزهکاری سازمانی در زندان‌های امنیتی و غیرامنیتی را بررسی کرده و با شناسایی عوامل مؤثر بر آن، راهکارهای حقوقی و اجرایی برای کنترل و پیشگیری از این پدیده ارائه دهد.
بررسی این موضوع می‌تواند دستاوردهای مهمی در سه حوزه داشته باشد:
1. حوزه اجتماعی: ارائه راهکارهایی برای کاهش نرخ جرایم در زندان‌ها و بازگشت مجدد به جرم پس از آزادی.
2. حوزه حقوقی: شناسایی و رفع خلأهای موجود در قوانین و آیین‌نامه‌های مربوط به مدیریت زندان‌ها.
3. حوزه علمی: توسعه ادبیات علمی در زمینه حقوق کیفری، جرم‌شناسی و مدیریت زندان.
معرفی و آموزش نرم افزار (3)stata
استاتا- فصل سوم:
مبانی Stata
در این بخش، ما به برخی از عملکردهای پایه‌ای مربوط به استفاده از برنامه Stata، مانند فایل‌های Stata، نحوه نوشتن دستورات و دیگر موارد می‌پردازیم. قبل از اینکه به تحلیل داده‌ها بپردازیم، مهم است که این مسائل پایه‌ای را بدانید.
فایل‌های Stata
Stata به طور کلی سه نوع فایل تولید می‌کند یا با آنها کار می‌کند. این‌ها عبارتند از:
فایل داده‌ای: فایل داده‌ای شامل داده‌هایی است که برای تحلیل در Stata استفاده می‌شوند و پسوند آن ".dta" است.
فایل خروجی: فایل خروجی شامل نتایج تحلیل داده‌ها و دستورات است. این فایل همچنین "فایل لاگ" نامیده می‌شود و پسوند آن می‌تواند ".smcl" یا ".log" باشد.
فایل دستورات (Do-file): فایل دستورات در Stata به نام "Do-file" شناخته می‌شود و پسوند آن ".do" است. این فایل برای ذخیره مجموعه‌ای از دستورات برای تحلیل داده‌ها استفاده می‌شود. دستورات ذخیره شده در یک Do-file می‌توانند هر زمان که لازم باشد دوباره استفاده یا اجرا شوند. دستورات می‌توانند مستقیماً نوشته شوند و یا در یک Do-file ویرایش شوند برای تحلیل.
فایل داده‌ای
باز کردن (دریافت) یک فایل داده‌ای موجود
در بخش قبلی (بخش 2)، ما نحوه ایجاد یک فایل داده‌ای در Stata را بررسی کردیم. اگر شما قبلاً یک فایل داده‌ای Stata روی کامپیوتر خود ذخیره کرده‌اید، می‌توانید آن را به روش‌های مختلف باز کنید، مانند استفاده از منوی کشویی، نوشتن دستور یا استفاده از آیکون.
فرض کنید که شما یک فایل داده‌ای Stata به نام "Data_3.dta" روی کامپیوتر خود دارید و مکان آن C:\Users\HP\Desktop است. اگر بخواهید فایل داده‌ای را باز کنید، مراحل یا دستور زیر را دنبال کنید:
از منوی File (در نوار منو) > Open > به دسکتاپ بروید و فایل داده‌ای "Data_3" را انتخاب کنید > Open
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| C:\Users\HP\Desktop\Data_3, clear |
یا روی آیکون کلیک کنید > به دسکتاپ بروید > "Data_3" را انتخاب کنید > Open
یا روی فایل داده‌ای که می‌خواهید باز کنید دوبار کلیک کنید.
فایل خروجی یا فایل لاگ
هنگامی که شما داده‌ها را تحلیل می‌کنید، خروجی‌ها (نتایج) در پنجره نتایج Stata نمایش داده می‌شوند. خروجی‌ها به طور خودکار ذخیره نمی‌شوند و شما باید آنها را در یک فایل ذخیره کنید. در Stata، فایل‌های خروجی "فایل‌های لاگ" نامیده می‌شوند. فایل‌های لاگ خروجی‌ها و دستورات را شامل می‌شوند، اما گراف‌ها را شامل نمی‌شوند. گراف‌هایی که در Stata تولید می‌شوند باید به طور جداگانه ذخیره شوند.
ذخیره خروجی‌ها در فایل لاگ
فایل لاگ می‌تواند در دو فرمت مختلف ذخیره شود:
فرمت Stata (که به فرمت smcl هم معروف است): در این فرمت، فایل لاگ پسوند ".smcl" خواهد داشت. فایل‌های لاگ در فرمت Stata فرمت‌هایی که در پنجره نتایج می‌بینیم را حفظ می‌کنند و این فرمت پیش‌فرض است.
فرمت ASCII: در فرمت ASCII (متن عادی)، فایل پسوند ".log" خواهد داشت.
ما معمولاً از فرمت Stata (فرمت smcl) برای ذخیره خروجی‌ها استفاده می‌کنیم. با این حال، فرمت "smcl" می‌تواند در صورت لزوم به فرمت "ASCII" تبدیل شود.
فرض کنید که شما می‌خواهید داده‌های خود را تحلیل کرده و خروجی‌ها را در فایلی به نام "Results_3" ذخیره کنید. برای ذخیره خروجی‌ها، در ابتدای تحلیل فایل لاگ را ایجاد کنید (شما همچنین می‌توانید فایل لاگ را در میانه تحلیل ایجاد کنید) با استفاده از گزینه‌های نوار منو یا دستور به شرح زیر:
از منوی File (در نوار منو) > Log > Begin... > مکان ذخیره فایل را انتخاب کنید > نام "Results_3" را در جعبه "File name" وارد کنید > فرمت .smcl را انتخاب کنید (معمولاً پیش‌فرض) > Save
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| log using C:\Users\HP\Desktop\Results_3 |
دستور بالا فایل لاگ با نام "Results_3.smcl" را در دسکتاپ باز/ایجاد می‌کند.
پس از باز شدن فایل لاگ، شما می‌توانید هر زمان که خواستید ذخیره خروجی‌ها را به طور موقت متوقف کنید (تعلیق کنید) با استفاده از مراحل یا دستور زیر:
File > Log > Suspend
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| log off |
شما می‌توانید ذخیره خروجی‌ها را در هر نقطه از جلسه تحلیل خود از سر بگیرید با استفاده از مراحل یا دستور زیر:
File > Log > Resume
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| log on |
فایل لاگ به طور خودکار در پایان جلسه تحلیل زمانی که از Stata خارج می‌شوید ذخیره و بسته می‌شود. با این حال، شما می‌توانید هر زمان که خواستید فایل لاگ را ذخیره و ببندید با استفاده از مراحل یا دستور زیر:
File > Log > Close
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| log close |
باز کردن یک فایل لاگ موجود
برای باز کردن یک فایل لاگ موجود که قبلاً روی کامپیوتر شما ذخیره شده است (مثلاً شما می‌خواهید فایل "Results_3.smcl" را که در دسکتاپ ذخیره شده است باز کنید)، مراحل زیر را دنبال کنید:
File > Log > View > Browse > فایل "Results_3" را از دسکتاپ انتخاب کنید > Open > Ok
اگر می‌خواهید نتایج تحلیل جدیدی را به فایل لاگ قبلاً ذخیره شده اضافه (ضمیمه) کنید (مثلاً "Results_3.smcl")، مراحل یا دستور زیر را دنبال کنید:
File > Log > Begin > فایل "Results_3" را از دسکتاپ (یا از محلی که ذخیره شده است) انتخاب کنید > Save > Append to existing file > Ok
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| log using C:\Users\HP\Desktop\Results_3, append |
شما باید مسیر فایل را مشخص کنید، در غیر این صورت دستور اجرا نخواهد شد.
اگر می‌خواهید محتویات یک فایل لاگ را با خروجی‌های یک تحلیل جدید جایگزین کنید (مثلاً "Results_3.smcl")، از دستور زیر استفاده کنید:
| log using C:\Users\HP\Desktop\Results_3, replace |
این دستور تمام محتویات فایل لاگ قبلاً ذخیره شده را حذف کرده و خروجی‌های جلسه تحلیل جدید را ذخیره می‌کند.
مرور خروجی‌های Stata در پنجره نتایج
شما می‌توانید خروجی‌های تحلیل‌ها را در پنجره نتایج با استفاده از موس یا دکمه‌های صفحه کلید (<Shift+Page Up> یا <Shift+Arrow>) مرور کنید.
Stata به طور معمول (پیش‌فرض) هر بار که پنجره نتایج از اطلاعات پر می‌شود، توقف می‌کند مگر اینکه شما کلیدی را روی صفحه کلید فشار دهید. ما می‌توانیم از Stata بخواهیم که به صورت پیوسته ادامه دهد (یعنی خروجی‌ها را بدون توقف ارائه دهد) تا زمانی که خروجی‌ها کامل شوند با استفاده از دستور زیر:
| set more off |
برای برگشت به حالت توقف، از دستور زیر استفاده کنید:
| set more on |
کپی جداول از خروجی‌های Stata به MS Word
شما می‌توانید یک جدول (یا دستورات یا اطلاعات دیگر) را از پنجره خروجی‌های Stata (نتایج) به MS Word کپی کنید. برای انجام این کار:
- جدول را از پنجره خروجی با کشیدن موس انتخاب کنید.
- روی موس کلیک راست کرده و گزینه "کپی" را انتخاب کنید.
- به فایل MS Word بروید جایی که می‌خواهید جدول را پیست کنید.
- روی موس کلیک راست کرده و گزینه "چسباندن" (Paste) را انتخاب کنید.
تبدیل فرمت فایل لاگ از smcl به فرمت ASCII
شما می‌توانید یک فایل لاگ Stata را از فرمت smcl (.smcl) به فرمت ASCII (.log) تبدیل کنید (و بالعکس). فرض کنید که می‌خواهید فایل لاگ "Results_3.smcl" واقع در دسکتاپ خود را به "Results_3.log" تبدیل کنید. از دستور یا مراحل زیر استفاده کنید:
دستور زیر:
| translate C:\Users\HP\Desktop\Results_3.smcl C:\Users\HP\Desktop\Results_3.log |
یا:
از منوی File > Log > Translate > فایل "Results_3.smcl" را از دسکتاپ با کلیک روی تب "Browse" بخش "Input File" انتخاب کنید > Open > روی تب "Browse" بخش "Output File" کلیک کرده و نام فایل "Results_3.log" را وارد کنید > Save > Translate
فایل Do-file یا فایل دستورات Stata
ایجاد یک Do-file
شما می‌توانید یک فایل Do-file ایجاد کرده و دستورات را در ویرایشگر Do-file برای استفاده‌های بعدی بنویسید. برای باز کردن ویرایشگر Do-file (یک فایل Do-file جدید)، از مراحل یا دستور زیر استفاده کنید:
Window > Do-file Editor > New Do-file Editor
یا از دستور زیر استفاده کنید:
| doedit |
یا روی آیکون کلیک کنید.
دستور بالا برای باز کردن یک فایل Do-file جدید است. شما می‌توانید فایل Do-file را همانند ذخیره‌سازی یک فایل در MS Word ذخیره کنید:
File (در ویرایشگر Do-file) > Save as > انتخاب مکان و نام فایل > Save
برای باز کردن یک فایل Do-file ذخیره شده (مثلاً برای باز کردن فایل Do-file به نام “Test.do”)، از هر یک از دستورات زیر استفاده کنید. شما باید مسیر فایل و نام فایل را برای باز کردن فایل Do-file مشخص کنید، در غیر این صورت دستور کار نخواهد کرد.
| doedit Test.do |
یا
| doedit C:\Users\HP\Desktop\Test.do |
این دستور فایل Do-file به نام "Test.do" را که در دسکتاپ ذخیره شده است باز می‌کند. روش جایگزین این است که:
روی آیکون کلیک کنید، سپس
File (در ویرایشگر Do-file) > Open > File… ctrl+O > به مکان فایل بروید و فایل را انتخاب کنید > Open
تمام دستورات باید با حروف کوچک در فایل Do-file نوشته شوند. هنگام نوشتن دستورات، Stata پایان هر خط دستور را به عنوان پایان آن دستور در نظر می‌گیرد. اگر دستور شما از یک خط فراتر برود، از سه علامت بک‌اسلش (///) در انتهای خط استفاده کنید قبل از اینکه به خط بعدی ادامه دهید. سپس Stata در نظر می‌گیرد که دستور به خط بعدی ادامه دارد.
پس از ایجاد یک فایل جدید Do-file، می‌توانید دستورات را از پنجره Review در Stata کپی کرده و در فایل Do-file بچسبانید.
ذخیره‌سازی دستورات در یک فایل Do-file
فرض کنید که از برخی دستورات برای تحلیل داده‌های خود استفاده کرده‌اید. شما می‌توانید این دستورات را در پنجره Review مشاهده کنید. اگر می‌خواهید دستورات در پنجره Review را در یک فایل Do-file ذخیره کنید، مراحل زیر را دنبال کنید:
- دستور(ها)یی که می‌خواهید کپی کنید را انتخاب کنید
- روی دکمه راست موس کلیک کنید
- گزینه Send to Do-file Editor را انتخاب کنید (این کار به‌طور خودکار یک فایل Do-file با دستورات انتخاب‌شده در آن باز خواهد کرد)
- فایل را ذخیره کنید (File > Save as…)
شما خواهید دید که تمام دستورات انتخاب‌شده در یک پنجره جداگانه (Do-file Editor) قرار دارند. شما می‌توانید دستورات را در این فایل ویرایش کرده و فایل را برای اجرای بعدی ذخیره کنید. دستورات همچنین می‌توانند از پنجره Review، پنجره Results یا فایل log با استفاده از گزینه‌های "Copy" و "Paste" به یک فایل Do-file کپی و چسبانده شوند.
اجرای دستورات در یک فایل Do-file
اجرای دستورات ذخیره‌شده در یک فایل Do-file ساده است. ابتدا، فایل Do-file را در Do-file Editor باز کنید (بخش 3.1.3.1) که شامل دستورات مورد نظر شما برای اجرا است. برای اجرای یک دستور منفرد یا چند دستور متصل در یک زمان که در فایل Do-file نوشته شده است، مراحل زیر را دنبال کنید:
دستور(ها)یی که می‌خواهید اجرا کنید را با استفاده از موس انتخاب کنید
Tools > Execute (Do) را انتخاب کنید، یا روی آیکون در Do-file Editor کلیک کنید
این دستورها دستورات انتخاب‌شده در فایل Do-file را اجرا خواهند کرد. اگر از مراحل زیر بدون انتخاب هیچ دستور در فایل Do-file (پس از باز کردن فایل Do-file در ویرایشگر Do-file) استفاده کنید، Stata تمام دستورات ذخیره‌شده در فایل Do-file را اجرا خواهد کرد.
Tools > Execute (do)
برای اجرای تمام دستورات در یک فایل Do-file (مثلاً فایل Do-file “Test.do” که در دسکتاپ ذخیره شده است)، از دستور زیر استفاده کنید:
| do C:\Users\HP\Desktop\Test.do |
این دستور تمام دستورات ذخیره‌شده در فایل Do-file “Test.do” را بدون باز کردن فایل Do-file در ویرایشگر Do-file اجرا خواهد کرد.
دستور زبان پایه
بیشتر محققان به دلیل سادگی و راحتی استفاده از دستورات Stata برای تحلیل داده‌ها استفاده می‌کنند. یک فرم معمول از دستور زبان دستورات Stata به صورت زیر است:
| command [varlist] [if exp] [in] [weight] [, options] |
یا
| [prefix:] command [varlist] [if exp] [in] [weight] [, options] |
command: دستور Stata برای تحلیل داده‌ها را نشان می‌دهد. این دستور به ما می‌گوید که Stata چه چیزی را تحلیل خواهد کرد. دستورات Stata حساس به حروف بزرگ و کوچک هستند. همه دستورات باید با حروف کوچک نوشته شوند، در غیر این صورت کار نخواهند کرد.
varlist: "varlist" به معنای "لیست متغیرها" است. این لیست نشان‌دهنده مجموعه متغیرهایی است که برای اجرای دستور به آنها نیاز است. در بسیاری از دستورات، لیست متغیرها اختیاری است. اگر "varlist" مشخص نشود، دستور روی تمام متغیرهای موجود در مجموعه داده‌ها اجرا خواهد شد. برای مثال، اگر دستور زیر را استفاده کنید:
| summarize age |
Stata آمار خلاصه متغیر "age" را نمایش می‌دهد. اگر فقط دستور "summarize" را بدون نام متغیر بنویسید، Stata آمار خلاصه تمام متغیرهای موجود در مجموعه داده‌ها را نمایش خواهد داد. به جای نوشتن کامل دستور "summarize"، می‌توانید فقط از سه حرف اول آن استفاده کنید، مانند "sum" برای دریافت آمار خلاصه.
if exp: "if exp" به معنای "اگر عبارت" است. این بخش شرایطی را که باید در حین تحلیل مد نظر قرار گیرند مشخص می‌کند. این بخش اختیاری است. به عنوان مثال، اگر بخواهید آمار خلاصه متغیر "age" را فقط برای مردان دریافت کنید (فرض کنید که مردان با 1 در متغیر "sex" کدگذاری شده‌اند)، از دستور زیر استفاده کنید:
| sum age if sex==1 |
in: "in" محدودیت‌های دامنه را از نظر شماره‌های مشاهده‌ها نشان می‌دهد. این بخش اختیاری است. برای مثال، اگر بخواهید ۱۰ مقدار اول یا آخر از متغیر "age" را در مجموعه داده‌ها لیست کنید، از دستورهای زیر استفاده کنید:
| list age in 1/10 |
| list age in -10/-1 |
دستور اول ۱۰ مقدار اول را لیست می‌کند (۱/۱۰ نشان‌دهنده ۱ تا ۱۰ است)، در حالی که دستور دوم ۱۰ مقدار آخر متغیر "age" را نمایش می‌دهد.
[ ]: تمام دستورهای داخل [ ] اختیاری هستند. ممکن است شما نیازی به انتخاب هیچ چیزی نداشته باشید. برای مثال، شما می‌توانید دستور زیر را استفاده کنید (بدون استفاده از "if"، "in" و "weight") برای دریافت آمار خلاصه برای متغیر age:
| sum age |
weight: "weight" به معنای "متغیر وزن" است. اگر متغیر وزنی (وزن فراوانی یا وزن نمونه‌برداری) وجود دارد که می‌خواهید در تحلیل وارد کنید، آن را بعد از "in" قرار دهید. برای مثال:
| sum age [fweight = v2] |
در اینجا، "fweight" نشان‌دهنده وزن فراوانی است ("pweight" نشان‌دهنده وزن نمونه‌برداری) و "v2" متغیر وزنی است که می‌خواهید در نظر بگیرید.
options: "options" دستورات اختیاری برای تحلیل داده‌ها را نشان می‌دهند. توجه داشته باشید که قبل از گزینه‌ها، باید از کاما (،) استفاده شود. برای مثال:
| sum age, detail |
در اینجا، ما از گزینه "detail" استفاده کرده‌ایم. هنگامی که این گزینه (detail) را استفاده می‌کنیم، Stata آمار خلاصه دقیق (میانگین، انحراف معیار، کشیدگی، کرتوژی، درصدها و دیگر آمارها) را برای متغیر نمایش می‌دهد.
prefix: "prefix" برای تحلیل الزامی نیست. پیشوند برای گرفتن نتایج از زیرگروه‌ها استفاده می‌شود، مانند بر اساس جنسیت، شغل یا سایر متغیرها. برای مثال، اگر بخواهید آمار خلاصه سن را بر اساس جنسیت دریافت کنید (یعنی بر اساس مردان و زنان)، پیشوند نیاز است. سپس دستورات به صورت زیر خواهند بود:
| sort sex |
| by sex: sum age |
یا
| bysort sex: sum age |
یا
| By sex, sort: sum age |
در اینجا، "by sex"، "bysort sex" و "by sex, sort" پیشوندها هستند، در حالی که "sum" دستور اصلی برای دریافت آمار خلاصه سن است. ما از دستور "sort sex" برای مرتب‌سازی (به ترتیب صعودی) متغیر "sex" استفاده کرده‌ایم. Stata برای اجرای دستور اصلی "sum" نیاز به مرتب‌سازی (به ترتیب صعودی) متغیر پیشوندی (در این مثال، sex) دارد. به همین دلیل، ما از دستور اول، "sort sex" استفاده کردیم. اما می‌توانید از یک دستور واحد مانند "bysort sex" استفاده کنید که ابتدا متغیر "by" (در اینجا sex) را مرتب‌سازی کرده و سپس دستور اصلی را اجرا می‌کند.
راهنمای فرار از تله های علمی
تله‌های رایج در نگارش مقاله علمی و نحوه پرهیز از آنها
نگارش علمی، هنری است که نیازمند دقت، مهارت و تسلط بر قواعد و اصول خاص خود است. در عین حال که نگارش علمی می‌تواند راهی برای انتقال یافته‌های پژوهشی و افکار و ایده‌های جدید باشد، اما تله‌ها و چالش‌های خاص خود را نیز دارد که می‌تواند نویسندگان را به دام بیندازد و اعتبار و کیفیت کار آنها را تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی برخی از رایجترین تله‌های نگارش علمی بپردازیم و راهکارهایی را برای اجتناب از آنها ارائه دهیم. این تله‌ها می‌توانند در هر مرحله از فرایند نگارش، ازانتخاب موضوعو ساختاربندی مقاله تا ویرایش نهایی، رخ دهند و آگاهی از آنها و نحوه مقابله با آنها، می‌تواند به بهبود کیفیت مقاله های علمی و افزایش شانس پذیرش آنها درمجلات معتبر بین‌المللی کمک کند را افزایش دهد.
یکی از تله‌های رایج در نگارش علمی، انتخاب نادرست موضوع است. گاهی اوقات، نویسندگان تازه‌کار یا حتی نویسندگان با تجربه، موضوعاتی را انتخاب می‌کنند که یا بسیار کلی و گسترده هستند یا بسیار محدود و خاص. انتخاب موضوعی که بسیار کلی است، می‌تواند منجر به پراکندگی محتوا و فقدان تمرکز در مقاله شود، در حالی که انتخاب موضوعی بسیار محدود و خاص، ممکن است منجر به کمبود منابع و شواهد کافی برای پشتیبانی از ادعاها و یافته‌ها شود. برای اجتناب از این تله، مهم است که نویسندگان وقت کافی برای تحقیق وبررسی ادبیات موجود در زمینه مورد علاقه خود اختصاص دهند و موضوعی را انتخاب کنند که هم دارای اهمیت و ارزش علمی باشد و هم محدوده قابل مدیریت و مشخصی داشته باشد. انجام یک بازبینی نظام‌مند درادبیات می‌تواند در این مرحله بسیار کمک‌کننده باشد.
تله دیگری که نویسندگان ممکن است با آن مواجه شوند، عدم توجه به مخاطب هدف است. مقالات علمی می‌توانند مخاطبان مختلفی از جمله محققان دیگر، سیاستگذاران، متخصصان صنعت و حتی عموم مردم را هدف قرار دهند. درک نیازها و پیش‌زمینه‌های مخاطب هدف، برای ارائه مؤثر پیام مقاله بسیار حیاتی است. برای مثال، استفاده از اصطلاحات تخصصی بسیار پیچیده یا توضیح مفاهیم پایه‌ای که احتمالاً مخاطب با آنها آشنایی دارد، می‌تواند باعث سردرگمی یا بی‌حوصلگی مخاطب شود. بنابراین، نویسندگان باید محتوای مقاله، سطح زبان و میزان جزئیات ارائه شده را بر اساس مخاطب هدف تنظیم کنند.
ساختاربندی ضعیف مقاله نیز می‌تواند یکی از موانع اصلی در انتقال مؤثر پیام باشد. یک مقاله علمی باید دارای ساختاری منسجم و منطقی باشد که خواننده را به صورت گام به گام ازمقدمه و بیان مسئله، تا روش‌شناسی، یافته‌ها، بحث و نتیجه‌گیری هدایت کند. گاهی اوقات، نویسندگان تازه‌کار ممکن است اهمیت ساختاربندی مناسب را نادیده بگیرند و محتوا را به صورت نامنظم و بدون ارتباط منطقی ارائه دهند. برای اجتناب از این تله، نویسندگان باید از الگوی ساختاری مشخصی پیروی کنند، مانند ساختار (مقدمه، روش‌شناسی، یافته‌ها، بحث) که در بسیاری از مجلات علمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، استفاده از نمودارها برای برنامه‌ریزی ساختار مقاله قبل از شروع نگارش، می‌تواند بسیار مفید باشد.
استفاده بیش از حد از جملات پیچیده و طولانی نیز می‌تواند خوانایی مقاله را کاهش دهد. اگرچه جملات پیچیده می‌توانند نشان‌دهنده تسلط نویسنده بر زبان و موضوع باشند، اما استفاده بیش از حد از آنها می‌تواند باعث سردرگمی خواننده شود. جمله های طولانی و پیچیده همچنین ممکن است شامل چندین ایده یا مفهوم باشند که ردیابی آنها برای خواننده دشوار است. برای اجتناب از این تله، نویسندگان باید سعی کنند جمله های خود را کوتاه و موجز بیان کنند و از استفاده بی‌مورد از کلمه های اضافه و عبارت‌های پیچیده خودداری کنند. همچنین، استفاده از علامت‌گذاری مناسب برای نشان دادن روابط بین ایده‌ها، مانند کاما و نقطه‌ویرگول، می‌تواند به خوانایی جمله‌های طولانی کمک کند.
یکی دیگر از تله‌های رایج در نگارش علمی، استفاده بیش از حد از کلمات پرجلوه ولی تو خالی و بی‌معنی است که معمولاً به عنوان "کلمات پرطمطراق" شناخته می‌شوند. این کلمات ممکن است در ظاهر جذاب به نظر برسند، اما اغلب مبهم و فاقد معنی دقیق هستند. استفاده بیش از حد از این کلمه ها می‌تواند باعث شود که مقاله کم‌عمق و غیرقابل اعتماد به نظر برسد. برای اجتناب از این تله، نویسندگان باید سعی کنند از کلمه های ساده و واضح استفاده کنند و از کاربرد کلمه هایی که ممکن است برای خواننده مبهم یا گیج‌کننده باشد، خودداری کنند. همچنین، استفاده از کلمه های کلیدی مرتبط با موضوع و حوزه پژوهشی می‌تواند به انتقال مؤثر پیام کمک کند.
عدم توجه به اصول اخلاقی نگارش علمی نیز می‌تواند به اعتبار مقاله و نویسنده آسیب بزند. یکی از رایجترین تله‌های اخلاقی، سرقت ادبی است که شامل کپی‌برداری از کار دیگران بدون ذکر منبع است. سرقت ادبی می‌تواند به صورت کپی‌برداری مستقیم از متن یا ایده‌های دیگران یا بازنویسی محتوا بدون اشاره به منبع اصلی رخ دهد. برای اجتناب از سرقت ادبی، نویسندگان باید همیشه منابع خود را به درستی ذکر کنند و از ابزارهای مدیریت استناد استفاده کنند. همچنین، ارائه داده‌های ساختگی یا دستکاری یافته‌ها برای پشتیبانی از فرضیه‌ها یا نتایج مورد نظر نیز یک تله اخلاقی جدی است که می‌تواند عواقب جدی برای نویسنده داشته باشد. نویسندگان باید همیشه اصول صداقت و یکپارچگی علمی را رعایت کنند و از ارائه هرگونه داده یا یافته ساختگی خودداری کنند.
یکی دیگر از تله‌های رایج در نگارش علمی، عدم توجه به جزئیات است. حتی یک اشتباه کوچک املایی یا گرامری می‌تواند تأثیر منفی بر کیفیت کلی مقاله داشته باشد و نشان‌دهنده بی‌دقتی نویسنده باشد. همچنین، اشتباهات در جدول‌ها، نمودارها یا فرمول‌ها می‌تواند باعث سردرگمی خواننده و حتی ارائه نتایج اشتباه شود. برای اجتناب از این تله، نویسندگان باید زمان کافی برای ویرایش و بازبینی مقاله اختصاص دهند و از نرم‌افزارهای ویرایشگر گرامری و ابزارهای کنترل کیفیت استفاده کنند. همچنین، ارسال مقاله به همکاران یا ویراستاران حرفه‌ای برای بازبینی می‌تواند کمک کند که اشتباهات احتمالی شناسایی و اصلاح شوند.
توجه به محدودیت‌های مطالعه می‌تواند باعث شود که مقاله غیرواقع‌بینانه یا غیرقابل اعتماد به نظر برسد. برای اجتناب از این تله، سعی کنید محدودیت‌های مطالعه خود را به صورت واضح و شفاف بیان کنید و تأثیر آنها بر یافته‌ها و نتیجه‌گیری‌ها را بررسی کنید. همچنین، ارائه پیشنهادهایی برای تحقیقات آینده بر اساس این محدودیت‌ها می‌تواند نشان‌دهنده درک عمیق شما از موضوع باشد.
فرمت‌دهی و قالب‌بندی نادرست مقاله می‌تواند باعث نمود غیرحرفه‌ای مقاله شود و خواندن آن دشوار باشد. برای اجتناب از این تله، باید سعی شود اصول فرمت‌دهی و قالب‌بندی را که توسط مجله مورد نظر تعیین شده است، رعایت کرد. همچنین، توجه به جزئیات فرمت‌دهی مانند فونت، اندازه فونت، فاصله‌گذاری، استفاده از سرصفحه‌ها و پاورقی‌ها بسیار مهم است.
همچنین عدم توجه به آخرین یافته‌ها، نظریه‌ها و روش‌ها در حوزه پژوهشی می‌تواند باعث شود که مقاله منسوخ یا غیرمرتبط به نظر برسد. برای اجتناب از این تله، باید سعی کنید به روز باشید و آخرین پیشرفت‌ها در حوزه پژوهشی را دنبال کنید. بررسی مقاله های اخیر، شرکت در کنفرانس‌ها و تعامل با محققان دیگر می‌توانند کمک کنند پژوهشگر با روندهای فعلی آشنا شده و مقاله‌ای مرتبط و به‌روز ارائه دهد.
در نهایت، یکی از چالش‌های اصلی در نگارش علمی، ارائه مقاله به مجله‌ای معتبر و مناسب است. انتخاب مجله‌ای که با موضوع و حوزه پژوهشی مقاله مطابقت داشته باشد، بسیار حیاتی است. همچنین، نویسندگان باید معیارهای مجله را در نظر بگیرند، از جمله محدودیت تعداد کلمه ها، سبک استناد مورد استفاده و فرمت مقاله. ارسال مقاله به مجله‌ای نامناسب می‌تواند منجر به رد سریع مقاله شود و زمان و تلاش زیادی را هدر دهد. بنابراین، نویسندگان باید تحقیقات کافی در مورد مجله های مختلف انجام دهند و معیارهای آنها را بررسی کنند تا بتوانند مجله‌ای مناسب برای مقاله خود انتخاب کنند. اجتناب از تله‌های رایج در نگارش علمی نیازمند آگاهی، تمرین و تعهد به اصول اخلاقی است. نویسندگان باید همیشه زمان کافی برای برنامه‌ریزی، تحقیق، نوشتن و ویرایش مقاله اختصاص دهند و از راهنمایی‌های ارائه شده توسط مجله ها و سازمان‌های معتبر پیروی کنند. همچنین، بازخورد گرفتن از همکاران و متخصصان حوزه مربوطه می‌تواند به بهبود کیفیت مقاله و اجتناب از تله‌های رایج کمک کند. با آگاهی از این تله‌ها و تلاش برای بهبود مهارت‌های نگارش علمی، نویسندگان می‌توانند مقاله هایی با کیفیت بالا تولید کنند که شانس پذیرش آنها در مجله ها و نشریه های معتبر بین‌الملل
ارکید- اسکوپوس
معرفی و آموزش نرم افزار (2)stata
آموزش استاتا- فصل دوم:
تولید فایل های داده
مانند سایر برنامه‌های تحلیل داده، Stata برای تحلیل داده‌ها نیاز به خواندن یک فایل داده دارد. بنابراین، ضروری است که یک فایل داده ایجاد شود یا آن را از برنامه‌های دیگر وارد Stata کنیم. فایل‌های داده می‌توانند توسط Stata تولید شوند، اما این کار به طور رایج انجام نمی‌شود. محققان معمولاً فایل‌های داده‌ای که در برنامه‌های دیگر ایجاد شده‌اند را به فرمت Stata تبدیل یا وارد آن می‌کنند. فایل‌های داده‌ای که در برنامه‌های دیگر ایجاد شده‌اند، به راحتی می‌توانند به فرمت Stata برای تحلیل تبدیل شوند. در این فصل، ما نحوه تولید یک فایل داده در Stata را بررسی خواهیم کرد.
۲.۱ تولید فایل‌های داده
۲.۱.۱ تولید فایل داده با تایپ داده‌ها در ویرایشگر داده
برای تولید یک فایل داده، اولین و اصلی‌ترین قدم تصمیم‌گیری در مورد نام هر یک از متغیرهای موجود در پرسشنامه یا برگه ثبت است. برای نام‌گذاری یک متغیر، باید از قوانین خاصی پیروی کنیم. این قوانین عبارتند از:
نام‌های متغیر باید منحصر به فرد باشند (یعنی همه متغیرها باید نام‌های متفاوتی داشته باشند).
نام یک متغیر باید بین ۱ تا ۳۲ کاراکتر باشد. اما سعی کنید آن را کوتاه نگه دارید.
نام‌های متغیر باید با یک حرف (کوچک یا بزرگ) یا یک زیرخط شروع شوند. نام‌های متغیر نمی‌توانند با یک عدد شروع شوند. اگرچه می‌توان از زیرخط برای شروع نام متغیر استفاده کرد، اما این کار به شدت توصیه نمی‌شود زیرا چنین نام‌های متغیری در Stata برای نشان دادن متغیرهای موقتی استفاده می‌شوند.
متغیرها نمی‌توانند شامل نقطه (.)، فضا (کاراکتر خالی فاصله) یا نمادهایی مانند ؟، *، µ، λ، ~، !، -، @ و # باشند.
Stata حساس به حروف بزرگ و کوچک است. برای مثال، "Gender"، "gender" و "GENDER" در Stata به‌عنوان یک متغیر در نظر گرفته نمی‌شوند. هنگام تحلیل، باید نام‌های متغیرها را به درستی تایپ کنید تا دستورها اجرا شوند. ما توصیه می‌کنیم از نام‌های متغیر با تمام حروف کوچک استفاده کنید (مثلاً gender).
پس از تصمیم‌گیری در مورد نام‌های متغیرها، گام بعدی تولید یک فایل داده است. در Stata، برای تولید یک فایل داده، ابتدا داده‌ها را وارد می‌کنیم سپس نام‌های متغیر را وارد می‌کنیم. فرض کنید که داده‌ها را با استفاده از یک پرسشنامه پیش‌کد شده جمع‌آوری کرده‌ایم (کدها در پرانتز نشان داده شده‌اند) با متغیرهای زیر:
متغیرهای طبقه‌بندی‌شده:
- جنسیت (m= مرد؛ f= زن)
- مذهب (1= اسلام/مسلمان؛ 2= هندو؛ 3= دیگر)
- شغل (1= کسب‌وکار؛ 2= شغل دولتی؛ 3= شغل خصوصی؛ 4= دیگر)
- وضعیت تأهل (1= متاهل؛ 2= مجرد؛ 3= دیگر)
- دیابت (1= بله؛ 2= خیر)
متغیرهای کمّی (عدد عددی):
- شماره شناسایی
- سن پاسخ‌دهنده
- درآمد ماهانه خانواده
- فشار خون سیستولیک (BP)
- فشار خون دیاستولیک (BP)
فرض کنید که تصمیم گرفته‌ایم از "age" به‌عنوان نام متغیر برای سن، "sex" برای جنسیت، و "religion" برای مذهب استفاده کنیم. به جای age، sex و religion، می‌توانید از هر نام دیگری برای متغیرها استفاده کنید، مانند v1، v2، و v3. همیشه راحت است که یک کتابچه کد در MS Word یا MS Excel تهیه کنید که در آن نام‌های متغیرهای Stata، نام‌های واقعی متغیرها (برچسب‌های متغیر) و کدهای متغیرها (برچسب‌های مقادیر) ثبت شود (جدول ۲.۱). کتابچه کد هنگام تحلیل داده‌ها مفید است.
استفاده از متغیرهای عددی به جای متغیرهای رشته‌ای (کاراکتری) برای یک فایل داده راحت‌تر است. متغیرهای عددی کدهای عددی دارند (مثلاً ۱= مرد؛ ۲= زن). متغیرهای رشته‌ای ممکن است کدگذاری شده یا نشده باشند. اگر یک متغیر رشته‌ای کدگذاری شده باشد، با حروف کدگذاری می‌شود (مثلاً m= مرد؛ f= زن). هنگامی که یک متغیر رشته‌ای کدگذاری نشده باشد، داده‌ها مستقیماً در فایل داده وارد می‌شوند. به‌عنوان مثال، داده‌های جنسیت (مرد/زن)، مذهب (اسلام/هندو/دیگر) و شغل (کسب‌وکار/دارنده شغل/دیگر) ممکن است مستقیماً در فایل داده وارد شوند. توجه داشته باشید که Stata اجازه نمی‌دهد برای متغیرهای رشته‌ای کدگذاری‌شده (مثلاً m= مرد؛ f= زن) برچسب مقدار اعمال شود.
جدول ۲.۲ برخی از داده‌ها (به‌عنوان مثال) را نشان می‌دهد که با استفاده از پرسشنامه (جدول ۲.۱) جمع‌آوری شده‌اند. ما از این داده‌ها برای تولید یک فایل داده در Stata استفاده خواهیم کرد.
جدول 2.1 کتاب کدهای پرسشنامه
| نام متغیر در Stata | نام واقعی متغیر / برچسب متغیر | کد متغیر / برچسب‌های مقدار |
| idno | شماره شناسایی | مقدار واقعی |
| age | سن به سال | مقدار واقعی |
| sex | جنسیت* | m= مرد، f= زن |
| religion | مذهب | 1= اسلام/مسلمان، 2= هندو، 3= دیگر |
| occu | شغل | 1= کسب‌وکار، 2= شغل دولتی، 3= شغل خصوصی، 4= دیگر |
| income | درآمد ماهانه خانواده به تاکا | مقدار واقعی |
| marital | وضعیت تأهل | 1= متاهل، 2= مجرد، 3= دیگر |
| diabetes | دیابت شیرین | 1= بله، 2= خیر |
| sbp | فشار خون سیستولیک به میلی‌متر جیوه | مقدار واقعی |
| dbp | فشار خون دیاستولیک به میلی‌متر جیوه | مقدار واقعی |
جدول 2.2 داده های جمع آوری شده از افراد مورد مطالعه (فقط بخشی نشان داده شده است)
| idno | age | sex | religion | occu | income | marital |
| 1 | 26 | m | 1 | 2 | 25000 | 1 |
| 2 | 28 | f | 2 | 2 | 35000 | 1 |
| 3 | 29 | f | 1 | 1 | 60000 | 1 |
| 4 | 34 | m | 1 | 3 | 20000 | 2 |
این داده‌ها شامل متغیرهای شناسه (idno)، سن (age)، جنسیت (sex)، مذهب (religion)، شغل (occu)، درآمد (income) و وضعیت تأهل (marital) هستند.
برای باز کردن برنامه Stata، روی آیکون Stata دوبار کلیک کنید. شما رابط کاربری Stata (Stata/SE 13.0) را مشاهده خواهید کرد که در شکل 1.1 فصل اول نشان داده شده است. ساده‌ترین روش برای تولید یک فایل داده از طریق ویرایشگر داده‌ها است. برای دسترسی به ویرایشگر داده، از نوار منو انتخاب کنید:
پنجره > ویرایشگر داده
یا
داده > ویرایشگر داده > ویرایشگر داده (ویرایش)
یا
روی آیکون در نوار ابزار کلیک کنید.
شما "ویرایشگر داده (ویرایش) – بدون عنوان" را مشاهده خواهید کرد که در شکل 2.1 نشان داده شده است. این پنجره برای تعریف متغیرها و همچنین وارد کردن داده‌ها استفاده می‌شود. برای ایجاد یک فایل داده مراحل زیر را دنبال کنید:
مرحله 1: اولین متغیر ما "idno" است (جدول 2.2). وقتی نشانگر موس در اولین ستون ردیف اول قرار گیرد، در کادر بالای صفحه "var1[1]" نمایش داده می‌شود. اولین مقدار متغیر "idno" را مطابق با جدول 2.2 وارد کنید (که عدد 1 است، یعنی فقط 1 را تایپ کنید و دکمه "Enter" را فشار دهید). خواهید دید که "var1" در بالای اولین ستون ظاهر می‌شود (شکل 2.2).
حالا مقدار متغیر دوم "age" (که 26 است) را در اولین خانه از ستون دوم وارد کنید و "Enter" را فشار دهید. خواهید دید که "var2" در بالای ستون دوم ظاهر می‌شود. به همین ترتیب، مقادیر سایر متغیرها را در صفحه‌گسترده ویرایشگر داده Stata وارد کنید.
اگر اولین مقداری که برای یک متغیر وارد می‌شود عدد باشد، Stata آن را به‌عنوان یک متغیر عددی در نظر می‌گیرد و به‌طور خودکار فقط اعداد را به‌عنوان مقادیر آن متغیر می‌پذیرد. مقادیر عددی ممکن است با علامت مثبت یا منفی شروع شوند و شامل اعشار باشند. اما اعداد نباید شامل کاما (,) باشند، مانند 10,000 یا 1,000,000.
اگر اولین مقداری که برای یک متغیر وارد می‌شود یک کاراکتر غیر عددی (مانند m، f یا هر حرف دیگری) باشد، Stata آن را به‌عنوان یک متغیر رشته‌ای (متنی) در نظر می‌گیرد. یک متغیر رشته‌ای می‌تواند مقادیری به طول حداکثر 244 کاراکتر داشته باشد و می‌تواند ترکیبی از حروف، اعداد، نمادها و فضاها باشد.
شکل 2.1 صفحه گسترده ویرایشگر داده Stata
شکل 2.2 ویرایشگر داده Stata با نام متغیرها
در ویرایشگر داده‌ها (Data Editor) یا مرورگر داده‌ها (Data Browser)، مقادیر متغیرهای رشته‌ای به رنگ قرمز، مقادیر متغیرهای عددی به رنگ سیاه و مقادیر متغیرهای عددی با برچسب (کدگذاری شده) به رنگ آبی نمایش داده می‌شوند.
مرحله 2: در این مرحله، نام‌های متغیرهایی که به طور خودکار توسط Stata تولید شده‌اند (مانند var1، var2 و var3) را با نام‌های متغیر که در دفترچه کد (Codebook) آمده است (مانند idno، age و ...) جایگزین خواهیم کرد. برای مثال، باید متغیر اول "var1" را به "idno"، متغیر دوم "var2" را به "age" و به همین ترتیب تغییر نام دهیم.
در پنجره ویرایشگر داده‌ها، سه پنجره به نام‌های "Variables"، "Properties" و "Data" وجود دارند. در پنجره "Variables"، نام‌های متغیرهایی که به طور خودکار ایجاد شده‌اند (مانند var1، var2 و var3) نمایش داده می‌شوند. بر روی "var1" در پنجره "Variables" کلیک کنید و در پنجره "Properties" خواهید دید که نام "var1" مقابل "Name" قرار دارد. دو بار روی "Name" در پنجره "Properties" کلیک کرده، "var1" را حذف کرده و "idno" را تایپ کنید. این کار "var1" را با "idno" جایگزین خواهد کرد. اکنون می‌توانید نام جدید متغیر (idno) را هم در صفحه گسترده (spreadsheet) و هم در پنجره "Variables" مشاهده کنید. به همین صورت، تمام متغیرهای تولید شده خودکار توسط Stata را با نام‌های دلخواه خود جایگزین کنید.
همچنین می‌توانید از دستور زیر برای تغییر نام متغیر استفاده کنید:
| rename var1 idno |
این دستور، متغیر "var1" را به "idno" تغییر نام می‌دهد.
مرحله 3: اکنون برچسب متغیرها را یکی یکی وارد خواهیم کرد. برای نوشتن برچسب متغیر برای "idno"، روی متغیر "idno" در پنجره "Variables" کلیک کنید و دو بار روی "Label" در پنجره "Properties" کلیک کرده، "serial no" را تایپ کنید. این کار برچسب متغیر "idno" را به "serial no" تغییر خواهد داد. به همین ترتیب، تمام برچسب‌های متغیرها را مطابق دفترچه کد تکمیل کنید. راه دیگری برای برچسب‌گذاری یک متغیر استفاده از دستور زیر در پنجره دستورات (Command window) است:
| label var idno "serial no" |
این دستور، متغیر "idno" را به "serial no" برچسب‌گذاری می‌کند.
مرحله 4: در این مرحله، برچسب‌های مقادیری را که به متغیرها اختصاص داده شده است، تعیین خواهیم کرد. از آنجا که متغیرهای "idno" و "age" متغیرهای دسته‌بندی‌شده نیستند (یعنی این متغیرها کدگذاری نشده‌اند)، نیازی به برچسب مقادیر ندارند. برچسب مقادیر فقط برای متغیرهای دسته‌بندی‌شده که به صورت عددی کدگذاری شده‌اند، لازم است. Stata برچسب مقادیر را برای متغیرهای رشته‌ای نمی‌پذیرد. بنابراین، باید برچسب‌های مقادیر را فقط برای متغیرهای عددی کدگذاری شده مانند "religion"، "occupation" و دیگر متغیرهای مشابه اختصاص دهیم.
برای اختصاص برچسب مقادیر به متغیر "religion"، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید یا مراحل زیر را دنبال کنید:
| label define religion 1 "Muslim" 2 "Hindu" 3 "Others" |
یا به سادگی:
| la de religion 1 "Muslim" 2 "Hindu" 3 "Others" |
یا این مراحل را دنبال کنید:
در پنجره "Variables" در ویرایشگر داده‌ها، متغیر "religion" را انتخاب کنید.
روی "Value Label" در پنجره "Properties" کلیک کنید.
یک پیکان کشویی و یک جعبه کوچک با 3 نقطه مشاهده خواهید کرد.
روی جعبه سه نقطه کلیک کنید.
روی "Create Label" کلیک کنید.
"religion" را در جعبه "Label name" بنویسید.
1 را در جعبه "Value" بنویسید، "Muslim" را در جعبه "Label" نوشته و "Add" را کلیک کنید.
2 را در جعبه "Value" بنویسید، "Hindu" را در جعبه "Label" نوشته و "Add" را کلیک کنید.
3 را در جعبه "Value" بنویسید، "Others" را در جعبه "Label" نوشته و "Add" را کلیک کنید.
روی "OK" و سپس "Close" کلیک کنید.
در پنجره "Properties"، روی "Value Label" کلیک کرده و از پیکان کشویی "religion" را انتخاب کنید.
با انجام این مراحل یا استفاده از دستور، برچسب‌های مقادیر را برای متغیر "religion" و سایر متغیرهای کدگذاری‌شده در فایل داده‌ها وارد کنید و داده‌ها را یکی یکی وارد نمایید.
مرحله 5: پس از تکمیل ورود داده‌ها (یا به صورت جزئی)، باید فایل داده‌ها را ذخیره کنید. برای ذخیره فایل داده‌ها، از منوی بالا گزینه زیر را انتخاب کنید:
File > Save As… > انتخاب پوشه > نام فایل را وارد کنید (.dta به صورت پیش‌فرض خواهد آمد) > ذخیره
یا از دستور "save" استفاده کنید:
| save "C:\Users\HP\Desktop\practice.dta" |
اگر می‌خواهید فایل داده‌ها را با همان نام ذخیره کنید، از دستور زیر استفاده کنید:
| save, replace |
این دستور، فایل داده‌ها را با همان نام و در همان محل ذخیره می‌کند. گزینه replace در دستور فایل قدیمی را با همان نام جایگزین می‌کند.
دستوراتی برای تغییر نام، برچسب‌گذاری و تخصیص برچسب مقادیر:
برای تغییر نام متغیر:
| rename var1 idno |
برای برچسب‌گذاری متغیر:
| label var idno "serial no." |
برای تخصیص برچسب مقادیر به متغیر:
| label define religion 1 "Muslim" 2 "Hindu" 3 "Others" |
| label values religion religion |
برای تغییر برچسب‌های مقادیر:
| label define religion 1 "Muslim" 2 "Hindu" 3 "Christian", replace |
برای مخفی کردن برچسب مقادیر در ویرایشگر داده‌ها:
Tools > Value Labels > Hide All Value Labels
یا از دستور:
| Browse, nolabel |
ایجاد فایل داده‌ای با استفاده از دستورات کپی و پیست
ساده‌ترین روش برای ایجاد یک فایل داده‌ای در Stata، کپی و پیست داده‌ها از یک فایل داده دیگر است، به عنوان مثال از Excel، dBase، SPSS یا دیگر برنامه‌ها. برای مثال، فرض کنید که شما یک فایل داده‌ای در SPSS، Excel یا برنامه‌ای دیگر دارید. شما می‌توانید تمام داده‌ها را از این فایل‌ها به Stata وارد کنید. برای این کار، پنجره "Data Editor" را در Stata باز کنید (از منوی Window > Data Editor). به فایل داده‌ای که می‌خواهید داده‌ها را از آن کپی کنید بروید. داده‌هایی که می‌خواهید وارد کنید را انتخاب کرده و کپی کنید (Control-C) و سپس آنها را در صفحه گسترده پنجره "Data Editor" در Stata پیست کنید (Control-V). Stata به طور خودکار نام متغیرها را به عنوان var1، var2 و var3 و غیره ارائه می‌دهد. نام متغیرها (مانند var1، var2، var3 و دیگران) را به نام‌های دلخواه خود تغییر دهید. همچنین برچسب‌های متغیر و برچسب‌های مقادیر را طبق آنچه که در بخش 2.1.1 گفته شد وارد کنید. در نهایت، فایل داده‌ها را در مکان مورد نظر خود ذخیره کنید (File > Save as > …). این روش برای مجموعه داده‌های کوچک با تعداد کمی از متغیرها مناسب است.
وارد کردن فایل داده‌ای از برنامه‌های دیگر
نسخه 16 و بالاتر Stata گزینه‌ای برای وارد کردن مستقیم داده‌های SPSS به Stata دارد، با استفاده از منوی کشویی [File > Import > SPSS data (*.sav)]. نسخه‌های پایین‌تر این گزینه را ندارند. با این حال، بهترین روش برای وارد کردن فایل داده‌ای SPSS به Stata این است که ابتدا فایل داده‌ای را در SPSS به فرمت Stata ذخیره کنید.
برای مثال، اگر می‌خواهید فایل داده‌ای SPSS به نام "wealth.sav" را به "wealth.dta" در فرمت Stata تبدیل کنید، ابتدا فایل داده را در SPSS باز کنید. سپس مراحل زیر را دنبال کنید: File > Save as… > از منوی کشویی "Save as type"، Stata Version 13 SE (*.dta) را انتخاب کنید > نام "wealth" را در جعبه نام فایل وارد کنید > Save.
این کار فایل داده‌ای SPSS "wealth" را به فرمت Stata تبدیل و ذخیره می‌کند. همچنین می‌توانید از برنامه‌های تبدیل داده مناسب برای وارد کردن داده‌ها از SPSS یا دیگر فرمت‌ها به فرمت Stata استفاده کنید.
حذف و وارد کردن متغیرها
حذف یک متغیر
شما می‌توانید متغیرهای ناخواسته را از فایل داده حذف کنید. برای حذف یک متغیر، مراحل زیر را دنبال کنید:
یک متغیر را در پنجره "Variables" در Stata انتخاب کنید.
روی آن راست کلیک کرده و گزینه "Drop selected variables" را انتخاب کنید.
همچنین می‌توانید از دستور "drop" برای حذف یک متغیر استفاده کنید. برای مثال، اگر بخواهید متغیر "sex" را از فایل داده حذف کنید، از دستور زیر استفاده کنید:
| drop sex |
وارد کردن یک متغیر جدید
شما نمی‌توانید یک متغیر جدید را در فایل داده وارد کنید مگر اینکه مقداری (یا مقدار گم‌شده) برای آن متغیر انتخاب کنید. برای مثال، اگر بخواهید یک متغیر جدید به نام "gender" وارد کنید که تمام مقادیر آن برابر با 1 باشد، از دستور زیر استفاده کنید:
| generate gender=1 |
یا:
| gen gender=1 |
اگر بخواهید متغیر "gender" را با مقادیر گم‌شده وارد کنید، از دستور زیر استفاده کنید:
| gen gender=0 |
متغیر جدید به عنوان آخرین متغیر در فایل داده ظاهر خواهد شد. همچنین باید برچسب متغیر و برچسب‌های مقادیر را برای متغیر جدید وارد کنید همانطور که قبلاً توضیح داده شد (بخش 2.1.1).
کپی کردن یک متغیر در همان فایل داده
شما ممکن است بخواهید یک متغیر را در همان فایل داده‌ای که در حال استفاده هستید کپی کنید. فرض کنید که می‌خواهید یک کپی از متغیر "religion" که در حال حاضر در مجموعه داده موجود است، ایجاد کنید. برای این کار، باید یک متغیر جدید ایجاد کنید زیرا فایل داده نمی‌تواند همان نام متغیر را به عنوان نسخه کپی‌اش بپذیرد. بیایید نام متغیر جدید را "religion2" بگذاریم. برای کپی‌کردن دقیق (کلون) متغیر "religion" از دستور زیر استفاده کنید:
| clonevar religion2=religion |
همچنین می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:
| gen religion2=religion |
مزیت استفاده از دستور "clonevar" این است که برچسب متغیر و برچسب مقادیر را همانند متغیر قدیمی حفظ می‌کند، از جمله کد مقادیر گم‌شده. از طرف دیگر، اگر از دستور "gen" استفاده شود، برچسب متغیر و برچسب مقادیر در متغیر جدید حفظ نمی‌شود و باید به طور جداگانه وارد شوند.