پروپوزال نیوز
تز نیوز
پیپر نیوز
هر سخن جایی و هرنکته...(خبر سازی 2)
گزارش گری چند رسانه ای 2: اخلاق روزنامه نگاری
درس اول: ﺿﻮﺍﺑﻂ ﮐﻠﯽ
ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻓﮑﺮﯼ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ این گونه ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪﺕ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺣﺰﺑﯽ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﺎﺭﺁﻣﺪﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮐﻢ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻭ ﺗﺸﮑﻞ ﻫﺎﯼ ﺻﻨﻔﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪﯼ ﻭ ﻣﻌﺎﻳﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ، ﺍﺻﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﺒﻮﻉ آن ها، ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﮔﻴﺮﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ، ﻳﺎ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻣﻨﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﺍﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺒﻬﻢ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﻀﺎﺩ ﻣﻨﺎﻓﻊ، ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﻻﺯﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ، ﺳﻨﺠﻪ ﻭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺷﺨﺼﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻭ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﮐﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﯼ ﻗﺒﻠﯽ (ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ) ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﻼﺻﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻳﻢ. ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺑﺨﺶ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ «ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ» ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﺪ. مهم ترین ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ «ﺑﯽ ﻃﺮﻓﯽ»، «ﺩﻗﺖ»، ﻭ «ﺍﻧﺼﺎﻑ» ﺍﺳﺖ.
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺪﻭﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﯽ ﻭ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪﻩ، ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻓﺪﺭﺍﺳﻴﻮﻥ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺍﻳﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۸ ﻣﻴﻼﺩﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺷﺎﻥ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﺮﺩ.
ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩ «ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ» ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻻﺕ ﻣﺘﺤﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺍﺵ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﺪ: «... ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻃﻼﻳﻪ ﺩﺍﺭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﻭﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﭘﻴﺶ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﯼ ﺭﻭﺍﻳﺘﯽ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺨﺼﺺ ﻫﺎ ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻴﺖ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﯼ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ».
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺤﺚ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﯼ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻴﻢ:
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻨﻴﺪ
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ، ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺻﺎﺩﻕ، ﻣﻨﺼﻒ ﻭ ﺷﺠﺎﻉ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ:
- ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺩﻗﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺒﺮﺩ. ﺗﺼﺮﻑ ﻋﻤﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺠﺎﺯ ﻧﻴﺴﺖ.
- ﺑﺎ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ آن ها ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺗﻬﺎﻡ ﻫﺎ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﻨﻨﺪ.
- ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺛﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻳﮏ ﺧﺒﺮ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
- ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﮐﻨﺪ، ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻫﺮ ﺗﻮﺍﻓﻘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺯﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ آن چه ﺗﻌﻬﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ.
- ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﺩ ﺗﻴﺘﺮﻫﺎ، ﺗﻴﺰﺭﻫﺎ ﻭ ﺁﮔﻬﯽ ﻫﺎﯼ ﻳﮏ ﮔﺰﺍﺭﺵ، ﻋﮑﺲ ﻫﺎ، ﻭﻳﺪﺋﻮ، ﺻﺪﺍ، ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﯼ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﻫﺎ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ، ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ.
- ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻳﮏ ﻋﮑﺲ ﻳﺎ ﻭﻳﺪﺋﻮ ﺩﺳﺖ ﻧﺒﺮﺩ. ﺑﻬﺒﻮﺩ ﮐﻴﻔﯽ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻳﺎ ﺻﺪﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﻓﻬﻤﻴﺪﻥ ﺁﻥ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ. ﻋﮑﺲ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﻧﺘﺎﮊ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ دست کاری ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ.
- ﺍﺯ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﻨﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺑﺎﻳﺪ این گونه ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ.
- ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﭙﯽ ﻧﮑﻨﺪ.
- ﻭﺟﻮﻩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻳﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺑﻴﺎﻥ ﮐﻨﺪ. ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻋﺎﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
- ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺁﻥ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ.
- ﺍﺯ ﮐﻠﻴﺸﻪ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﻧﮋﺍﺩ، ﺟﻨﺴﻴﺖ، ﺳﻦ، ﻣﺬﻫﺐ، ﻗﻮﻣﻴﺖ، ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺟﻨﺴﯽ، ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﺟﺴﻤﯽ، ﻇﺎﻫﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺎﻥ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮐﻨﺪ.
- ﺍﺯ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﻓﮑﺎﺭ، ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ، ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ.
- ﺑﻪ آن ها ﮐﻪ ﺻﺪﺍﺷﺎﻥ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﺪ. ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺭﺳﻤﯽ ﻭ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
- ﺑﻴﻦ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻥ ﻓﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻭ ﻣﺘﻦ ﺧﺒﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﺸﻮﺩ.
- ﺑﻴﻦ ﺧﺒﺮ ﻭ ﺁﮔﻬﯽ ﻓﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﻭ ﭘﻬﻠﻮﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺭ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮐﻨﺪ.
- ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﺤﻮﻩ ﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺯﺑﻴﻨﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﮐﻨﺪ.
عکسهای حراف مزاحمند؟(خبر سازی 5)
گزارش گری چند رسانه ای 5: عکاسی
درس اول: اصول و تعاريف كلى
عكاسى زبان است. زبانى تصويرى كه واژگان، قواعد و دستورات خاص خودش را دارد. آشنایى با اين زبان و تبحر در استفاده از آن به شما اين امكان را مىدهد كه از طريق تصوير با بيننده عكس ارتباط برقرار كنيد. به همين دليل است كه مىگويند عكس خوب عكسى است كه در ذهن بيننده احساس يا فكرى ايجاد كند.
براى ايجاد فكر يا احساسى در ذهن بيننده لازم است ما حرف روشن و گيرائى براى گفتن در عكس مان داشته باشيم. جهان اطراف ما پر است از موضوعات جالب براى عكاسى. براى انتخاب یک موضوع از اين ميان بايد از ذهن خود کمک بگيريم.
پيش از گرفتن عكس، از خودمان بپرسيم موضوع آن چيست و چه جنبه هایى از موضوع را مى خواهيم پوشش دهيم. گاهى با قدم زدن در یک محل و نگاه كردن دقيق به اطراف مان مىتوانيم سوژه هاى مهم و گيرایى براى عكس هايمان پيدا كنيم. گاهى هم مىخواهيم گزارشى مصور درباره ی موضوعى تهيه كنيم كه لازم است از جنبه هاى مختلف پوشش داده شود. در اين درس، هدف ما بيشتر نوع دوم عكاسى است يعنى عكاسى براى گزارشگرى يا بيان داستان.
به عنوان مثال فرض كنيم مىخواهيم گزارشى مصور از یک كلاس موسيقى كودكان تهيه كنيم. گزارش ما لازم است ساختمان مدرسه، كلاس موسيقى، معلم ها، شاگردها، سازها و نت هاى موسيقى را پوشش دهد. تمركز گزارش بر جثه ی بچه ها، رابطه ی آن ها با ساز و با معلم خواهد بود.
در اين مرحله فهميده ايم كه موضوع گزارش ما و تاكيد آن بر چيست. حالا كه روشن شده حرفى كه براى گفتن داريم چيست، نوبت آن است كه فكر كنيم چگونه بايد آن را بيان كنيم كه روشن و گيرا باشد.
ايجاد عكس روشن و گيرا كار آسانى نيست. شبيه یک سخنرانى موفق است كه حضار هم متوجه منظور سخنران بشوند و هم تا آخر و با دقت به آن گوش بدهند و كسل نشوند. لازمه اش اين است كه از پيش ببينيم، آماده باشيم و با حضور ذهن كار كنيم.
یک بازبينى اوليه از محلى كه قرار است در آن عكس بگيريم به ما در انتخاب دوربين، عدسى و وسائل نورپردازى کمک مىكند. در مثال مدرسه موسيقى كودكان، با بازبينى محل مدرسه از جمله پى مىبريم كه كلاس موسيقى كوچک و كم نور است. براى عكاسى در محل كوچک لازم است از عدسى اى كه ميدان ديد وسيع داشته باشد استفاده كنيم. به اين عدسى ها در زبان انگليسى Wide Angle مىگويند. در بخش عدسى ها بيشتر در اين مورد توضيح خواهيم داد. با اين عدسى مى شود مطلب بيشترى را در عكس گنجاند. به موضوع عكس هم مىشود نزدیک تر شد.
سرفصل دوره آموزشی گزارش گیری چند رسانه ای 5: عکاسی
- درس اول: اصول و تعاريف كلى
- درس دوم: انتخاب موضوع عكس و چگونگى بيان آن
- درس سوم: نقش و كيفيت نور در عكس
- درس چهارم: كمپوزيسيون يا هم چينى اجزاى عكس
- درس پنجم: وضوح در عكس
- درس ششم: پس زمينه ی عكس
- درس هفتم: عمق در عكس
- درس هشتم: آشنایى با عكاسى ديجيتال
- درس نهم: انتخاب دوربين ديجيتال
- درس دهم: امكانات و تنظيم دوربين ديجيتال
- درس یازدهم: آشنایى با نرم افزار ادوبى فتوشاپ
- درس دوازدهم: كار با نرم افزار ادوبى فتوشاپ
- درس سیزدهم: كنترل ابعاد فايل عكس در فتوشاپ
- درس چهاردهم: تصحيح عكس در فتوشاپ
- درس پانزدهم: تصحيح جزئيات عكس در فتوشاپ
دوره آموزشی کارگردان پرتابل ،دوربین جیبی(تولید و تدوین ویدئو)
دوره آموزشی ویدئو نگاری
درس اول: از چه چیزی فیلم بگیریم؟
اگر از آن دسته هستید که منتظر یک اتفاق خاص هستید تا دوربین خود را روشن کنید، مطمئن باشید انتظار برای یافتن یک «سوژه» وقت تلف کردن است. این شما نیستید که سوژه ای را به وجود میآورید. جریان زندگی در خانه، محل کار، در خیابان یا در ماشین، همه و همه موضوع و سوژه هستند. همه چیز سوژه است، بستگی به نوع نگاه شما دارد. روزمره ترین اتفاق ها، وقتی با عینک دیگری دیده شوند، جالب و دیدنی میشوند. مهم تر از سوژه و موضوع، شیوه ی پرداخته شدن به آن است. همواره مطمئن باشید هزاران چشم منتظرند تا آن چه که میبینید را، با آن ها قسمت کنید. تکراری ترین و ساده ترین نکات، با روایت شخصی شما جان میگیرند و متفاوت میشوند.
فرض کنید شب عید است. در روزنامه خوانده اید که کالاهای اساسی عید گران شده اند. در خیابان اصلی شهر متوجه میشوید که ترافیک مانند سال های گذشته نیست و در مقایسه با سال های گذشته از حجم « ترافیک شب عید» کاسته شده است. در افکار خود بین خبر روزنامه و کاهش تراکم ترافیک نسبت به سال های قبل ارتباط برقرار میکنید. چرا این ارتباط را با دیگران در میان نگذارید؟ کافی است دوربین خود را روشن کنید و با نشان دادن ترافیک خیابان و خواندن مطلب روزنامه، نظرتان را با مخاطب ویدئوتان در میان بگذارید.
وقتی در زمستان از تهران به شمال شهر نگاه میکنید، کوه ها را پوشیده از برف میبینید. در همین زمستان، گذر شما و دوستانتان به جاده های شمالی کشور، مثلا جاده چالوس، میافتد. هر چقدر در راه پیش میروید، از برفی که از مرکز تهران بر قله های البرز میدیدید خبری نیست. دوربین را روشن میکنید: «اگر از پشت پنجره خونتون، کوه ها رو نگاه میکنید و میبینید که برفیه ... بدونید که دارین گول میخورید. من الان درست در دل کوه هستم و ایناها... همه چیز خشکه خشکه...» به نظرتان همین روایت ساده هست یک گزارش جالب نیست؟ مطمئن باشید که هست.
تحولات در کشورهای عربی، نقل محافل شده است. در پارک نشسته اید و وارد گفتگوی جمعی میشوید که مشغول بحث هستند. نظراتشان برایتان جالب است و جای دیگری آن را نشنیده اید. بعد از تمام شدن گفتگو میخواهید آن را با بقیه در میان بگذارید. دوربین موبایلتان را روشن میکنید، در پارک راه می روید و ضمن نشان دادن پارک، روی تصاویر صحبت میکنید و از خلاصه گفتگوها با آن جمع تعریف میکنید.
«سوژه ها» عجیب و غریب نیستند. دغدغه های روزمره عمیق ترین سوژه برای پرداختن هستند. ساده ترین نکته ها، روزمره ترین «غرها»، گفتگوهای روزمره و زودگذر در دانشگاه، پارک یا تاکسی، جدیدترین تب و تاب ها و... میتوانند سوژه یک گزارش ویدئویی شهروندان خبرنگار باشند.
مهم نیست از چه فیلم میگیرید، مهم این است که بدانید که این نگاه شماست که موضوعات را جذاب میکند. مهم این است که بدانید هر چه که با دوربین تان ثبت میکنید برای بینندگانی که در محل حاضر نبودند جذاب و جالب است. مهم این است که بدانید محصول کارتان هر چه باشد، حتما بیننده خود را پیدا میکند. آن چه که به عنوان نمونه در بالا آورده شد، هسته ی گزارش از موضوعات روزمره و پیش و پا افتاده است. به همین سادگی گزارشی اولیه ساخته شد. در درس های بعدی یاد خواهیم گرفت که چگونه گزارش اولیه را به یک گزارش پخته تر تبدیل کنیم.
با پروراندن روحیه کنجکاو، پرسشگر و خلاق، ناخودآگاه همیشه آماده هستید تا از ساده ترین موضوعات، «سوژه» بیافرینید. آن وقت است که راضی نمیشوید حتی یک لحظه دوربینتان را (از دوربین گوشی تلفن همراه تا دوربین های حرفه ای تر) زمین بگذارید. اولین تاثیر چنین عادتی این است که در صورت رخداد ناگهانی حادثه ای پیش رویتان، همیشه وسیله ثبت و ضبط کردنش را با خود به همراه دارید، ارزشش را میدانید و آن را ثبت میکنید.
سرفصل دوره آموزشی ویدئو نگاری
- درس اول: از چه چیزی فیلم بگیریم؟
- درس دوم: با چه فیلم بگیریم؟
- درس سوم: چگونه با دوربین های آماتوری فیلمبرداری کنیم؟
- درس چهارم: چگونه با دوربین های حرفه ای فیلمبرداری کنیم؟
- درس پنجم: چگونه برای گزارش فیلم بگیریم؟
- درس ششم: تدوین
- درس هفتم: فیلم ها را چگونه بفرستیم؟